29 Ιουλίου 2009

Ο δρόμος της ευτυχίας


του Φώτη Κόντογλου.

Ὁ ἄνθρωπος εἶναι σὲ ὅλα ἀχόρταγος. Θέλει νὰ ἀπολαύσει πολλά, χωρὶς νὰ μπορεῖ νὰ τὰ προφτάσει ὅλα. Καὶ γι᾿ αὐτὸ βασανίζεται. Ὅποιος ὅμως, φτάσει σὲ μία κατάσταση, ποὺ νὰ εὐχαριστιέται μὲ τὰ λίγα, καὶ νὰ μὴ θέλει πολλὰ ἔστω καὶ κι ἂν μπορεῖ νὰ τὰ ἀποκτήσει, ἐκεῖνος λοιπὸν εἶναι εὐτυχισμένος. Οἱ ἄνθρωποι δὲν βρίσκουν πουθενὰ εὐτυχία, γιατὶ ἐπιχειροῦν νὰ ζήσουν χωρὶς τὸν ἑαυτό τους. Ἀλλὰ ὅποιος χάσει τὸν ἑαυτό του, ἔχει χάσει τὴν εὐτυχία. Εὐτυχία δὲν εἶναι τὸ ζάλισμα, ποὺ δίνουν οἱ πολυμέριμνες ἡδονὲς καὶ ἀπολαύσεις, ἀλλὰ ἡ εἰρήνη τῆς ψυχῆς καὶ ἡ σιωπηλὴ ἀγαλλίαση τῆς καρδιᾶς. Γι᾿ αὐτὸ εἶπε ὁ Χριστός: «Οὐκ ἔρχεται ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ μετὰ παρατηρήσεως: οὐδὲ ἐροῦσιν, ἰδοὺ ὧδε, ἢ ἰδοὺ ἐκεῖ. Ἰδοὺ γὰρ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντὸς ἡμῶν ἐστι».
Ξέρω καλά, τί εἶναι ἡ ζωὴ ποὺ ζοῦνε οἱ λεγόμενοι κοσμικοὶ ἄνθρωποι. Οἱ ἄνθρωποι, δηλαδή, ποὺ διασκεδάζουνε, ποὺ ταξιδεύουνε, ποὺ ξεγελιοῦνται μὲ λογῆς-λογῆς θεάματα, μὲ ἀσημαντολογίες, μὲ σκάνδαλα, μὲ τὶς διάφορες ματαιότητες. Ὅλα αὐτά, ἀπὸ μακριὰ φαντάζουνε γιὰ κάποιο πρᾶγμα σπουδαῖο καὶ ζηλευτό! Ἀπὸ κοντά, ὅμως, ἀπορεῖς γιὰ τὴν φτώχεια ποὺ ἔχουνε, καὶ τὸ πόσο κούφιοι εἶναι οἱ ἄνθρωποι ποὺ ξεγελιοῦνται μὲ αὐτὰ τὰ γιατροσόφια τῆς εὐτυχίας. Βλέπεις δυστυχισμένους ἀνθρώπους, ποὺ κάνουνε τὸν εὐτυχισμένο! Κατάδικους, ποὺ κάνουνε τὸν ἐλεύθερο! Ἄδειοι ἀπὸ κάθε οὐσία! Τρισδυστυχισμένοι! Πεθαμένη ἡ ψυχή τους! Καὶ γι᾿ αὐτὸ ἀνύπαρκτη καὶ ἡ «εὐτυχία» τους! Τελείως ἀποξενωμένοι ἀπὸ τὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ!
Ἀλλὰ πῶς νὰ γίνει ψωμί, σὰν δὲν ὑπάρχει προζύμι; Καὶ πῶς νὰ μὴν εἶναι ὅλα ἄνοστα, ἀφοῦ δὲν ὑπάρχει ἁλάτι;
Μὴ φοβᾶσαι, ἀδελφέ μου, νὰ μείνεις μοναχὸς μὲ τὸν ἑαυτό σου! Μὴ καταγίνεσαι ὁλοένα μὲ χίλια πράγματα, γιὰ νὰ τὸν ξεχάσεις! Γιατὶ ὅποιος ἔχασε τὸν ἑαυτό του, κάθεται μὲ ἴσκιους καὶ μὲ φαντάσματα μέσα στὴν ἔρημό του θανάτου. Ἀγάπησε τὸν Χριστὸ καὶ τὸ Εὐαγγέλιο, περισσότερο ἀπὸ τὶς πεθαμένες σοφίες τῶν ἀνθρώπων. Περισσότερο ἀπὸ κάθε τιμὴ καὶ δόξα ἐτούτου τοῦ κόσμου. Καὶ μοναχὰ τότε, θὰ χαίρεσαι σὲ κάθε ὥρα τῆς ζωῆς σου. Κανένας δρόμος δὲν βγάζει στὴν εἰρήνη τῆς καρδιᾶς, παρὰ μόνο ὁ Χριστός, ποὺ σὲ καλεῖ πονετικὰ καὶ ποὺ σοῦ λέγει: «Ἐγὼ εἰμὶ ἡ ὁδός».

Από τη συλλογή: "Μυστικά άνθη"

Περί της ψυχής


Άνθρωπος είναι εκείνος που εννόησε τι είναι το σώμα, ότι δηλαδή είναι φθαρτό και λιγόχρονο. Ένας τέτοιος άνθρωπος εννοεί και την ψυχή ότι έχει θεϊκή καταγωγή, ότι είναι αθάνατη και πνοή του Θεού και ότι για δοκιμασία και θέωση συνδέθηκε με το σώμα. Εκείνος που εννόησε τι είναι η ψυχή, ζει με σωστό και θεάρεστο τρόπο και δεν υπακούει στο σώμα του, αλλά βλέποντας νοερά τον Θεό σκέφτεται και τα αιώνια αγαθά που χαρίζει ο Θεός στην ψυχή…
Η ψυχή βρίσκεται μέσα στο σώμα. Στη ψυχή βρίσκεται ο νους και μέσα στο νου βρίσκεται το λογικό. Με αυτά στοχαζόμαστε και δοξολογούμε το Θεό, ο Οποίος παρέχει στην ψυχή την αθανασία, την αφθαρσία και την αιώνια απόλαυση. Επειδή ο Θεός σε όλα τα όντα μόνο από αγαθότητα χάρισε την ύπαρξη…
Πολύ μεγάλη ασθένεια της ψυχής και αφανισμός και καταστροφή είναι το να μη γνωρίζει το Θεό.
Αναισθησία και μωρία της ψυχής είναι η άγνοια του Θεού.
Ο νους που αγαπά το Θεό είναι φως της ψυχής, και όποιος έχει νου θεοφιλή, είναι φωτισμένη η καρδιά του και βλέπει το Θεό νοερά.
Πίστη είναι η θεληματική συγκατάθεση της ψυχής.
Ελευθερία και ευτυχία της ψυχής είναι η πραγματική καθαρότητα και η καταφρόνηση των προσκαίρων…
Η γνώση του Θεού, η εγκράτεια, η αγαθότητα, η αγαθοεργία, η ευσέβεια και η πραότητα θεώνουν την ψυχή…
Η ψυχή που αντιλαμβάνεται τα πράγματα του κόσμου και επιθυμεί να σωθεί, κάθε στιγμή έχει ένα νόμο απαράβατο και συλλογίζεται ότι τώρα είναι ο αγώνας… σκέφτεται ότι η ψυχή σώζεται ή χάνεται για μια μικρή και αισχρή ηδονή…
Όσοι έχουν λογική ψυχή και μπορούν να διακρίνουν ποιο είναι το καλό και ποιο είναι το κακό… μόνο αυτοί πρέπει αληθινά να λέγονται λογικοί άνθρωποι.
Η λογική και ενάρετη ψυχή αναγνωρίζεται από το βλέμμα, το βάδισμα, τη φωνή, το γέλιο, από το που συχνάζει και με ποιους συναναστρέφεται…
Η λογική ψυχή περιφρονεί τα υλικά και την ολιγόχρονη ζωή και στη θέση τους προτιμά την ουράνια απόλαυση και την αιώνια ζωή, που την παίρνει απ’ το Θεό με την ενάρετη ζωή.
Η λογική ψυχή που είναι στερεωμένη πάνω στην καλή της προαίρεση, διευθύνει σαν καλός ηνίοχος το συναίσθημα και την επιθυμία, τα παράλογα πάθη της…
Η λογική ψυχή φροντίζει να ξεφύγει από όσα δεν οδηγούν πουθενά, την οίηση, την υπερηφάνεια, την απάτη, τον φθόνο, την αρπαγή και τα παρόμοια…
Αρχή της αμαρτίας είναι η επιθυμία, με την οποία χάνεται η λογική ψυχή. Και αρχή σωτηρίας και Βασιλείας ουρανών είναι η αγάπη.
Η επιθυμία, η δόξα και η άγνοια είναι τα πιο κακά πάθη της ψυχής.
Η χαλαρή ψυχή χάνεται και σκοτίζεται εξαιτίας της κακίας, γιατί έχει μέσα της ασωτεία, υπερηφάνεια, απληστία, θυμό, αυθάδεια, μανία, φόνο, στενοχώρια, φθόνο, πλεονεξία, αρπαγή, πόνο, ψεύδος, ηδονή, ραθυμία, λύπη, δειλία, ασθένεια, μίσος, φιλοκατηγορία, αδυναμία, πλάνη, άγνοια, απάτη, λησμοσύνη του Θεού…
Οι περισσότεροι άνθρωποι με την ανόητη ψυχή τους, έχουν εγκαταλείψει τη Θεϊκή και αθάνατη υϊκή σχέση με το Θεό και έχουν στραφεί προς την νεκρή και δύστυχη και σύντομη συγγένεια του σώματος. Σαν άλογα ζώα κυβερνιούνται μόνο από το σαρκικό φρόνημα και ερεθιζόμενοι από τις ηδονές χωρίζονται από τον Θεό και κατεβάζουν την ψυχή τους από τους ουρανούς στον όλεθρο εξαιτίας των κακών θελημάτων τους…
Η κακία είναι πάθος που οφείλεται στη φύση της ύλης. Όταν η ψυχή γνωρίσει την κακία, την μισεί… Αλλά όταν κανείς δεν την γνωρίζει, την αγαπά... Και ο δυστυχισμένος και άθλιος άνθρωπος, ούτε το συμφέρον του βλέπει, ούτε το καταλαβαίνει, αλλά νομίζει για στολισμό του την κακία και χαίρεται γι’ αυτό…
Η σωματική ζωή και η απόλαυση του βίου με εξουσία και πολύ πλούτο, γίνονται θάνατος της ψυχής. Ενώ ο κόπος και η υπομονή και η στέρηση με ευχαριστία προς τον Θεό και ο θάνατος του σώματος, είναι ζωή και αιώνια απόλαυση της ψυχής.
Οι άνθρωποι που ορθοφρονούν και θέλουν να εξασφαλίσουν σωστά την ζωή τους, δεν θεωρούν ευχάριστη την πρόσκαιρη απόκτηση χρημάτων, αλλά τις ορθές και αληθινές ιδέες. Αυτές τους κάνουν ευτυχείς… Η αρετή της ψυχής, αυτή μόνο είναι απόκτημα… και μετά το θάνατο παρέχει την σωτηρία σε όσους την έχουν αποκτήσει…
Η πραγματικά λογική ψυχή, όταν βλέπει ότι οι πονηροί είναι ευτυχείς και οι ανάξιοι καλοπερνούν, δεν θορυβείται όπως κάνουν οι απερίσκεπτοι άνθρωποι. Γιατί γνωρίζει καλά ότι η τύχη είναι άστατη και ο βίος είναι άστατος και σκοτεινός και η ζωή λιγόχρονη και η θεία δίκη αδωροδόκητη. Και πιστεύει μια τέτοια ψυχή ότι δεν την έχει παραμελήσει ο Θεός, αλλά της χορηγεί την τροφή που χρειάζεται…
Η ψυχή που ταράζεται από τις φαντασίες της ζωής, απομακρύνεται από τα πρέποντα. Στα αιώνια αγαθά προηγούνται οι αρετές της ψυχής μας, ενώ στις αιώνιες κολάσεις αιτία είναι οι θεληματικές κακίες του ανθρώπου.
Ας αναγνωρίσει ο συνετός άνθρωπος ότι είναι αθάνατος και τότε θα μισήσει κάθε αισχρή επιθυμία, η οποία γίνεται αιτία θανάτου στους ανθρώπους.
Αν μεταχειριζόμαστε κάθε φροντίδα και μέσο για να αποφύγουμε τον θάνατο του σώματος, πολύ περισσότερο οφείλουμε να φροντίζουμε ν’ αποφύγουμε τον θάνατο της ψυχής.
Ο θάνατος όταν κατανοηθεί από τους ανθρώπους, είναι αθανασία… Και οπωσδήποτε δεν πρέπει να φοβόμαστε τον θάνατο (σωματικό), αλλά την απώλεια της ψυχής, που είναι η άγνοια του Θεού. Αυτό είναι το φοβερό για την ψυχή.

Από την ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ

28 Ιουλίου 2009

Θέλω να πιω όλο τον Βόσπορο


Τα πνεύματα επιστρέφουνε τις νύχτες,
φωτάκια απ’ αλύτρωτες ψυχές,
κι αν δεις εκεί ψηλά στις πολεμίστρες
θα δεις να σε κοιτάζουνε μορφές.

Και τότε ένα παράπονο σε παίρνει
και στα καντούνια μέσα σε γυρνά
η Πόλη μια παλιά αγαπημένη
που συναντάς σε ξένη αγκαλιά.

Θέλω να πιω όλο τον Βόσπορο...
Αλλάζουνε εντός μου τα σύνορα του κόσμου
.

Νίκος Ζούδιαρης

27 Ιουλίου 2009

Η πραότητα

Πραότητα είναι μια στάση ζωής που τη χαρακτηρίζει η ηπιότητα και η μετριοπάθεια, η γλυκύτητα, η καλοσύνη και η ευγένεια, το ήσυχο και το ήρεμο, το ατάραχο και το αφιλονίκητο. Η πραότητα είναι το στήριγμα της υπομονής, η θύρα ή καλύτερα η μητέρα της αγάπης, η προϋπόθεση της διακρίσεως.

26 Ιουλίου 2009

Μην κτυπάς "ξύλο"!

Διάφορες κακές συνήθειες στη ζωή των ανθρώπων, παρουσιάζονται λαθεμένα ως λαϊκές παραδόσεις, ενώ πρόκειται για πλάνες και παραλογισμούς που όπως όλα τα «ανθρωποκαμώματα» διαδόθηκαν στο πέρασμα των αιώνων. Επί παραδείγματι, όταν κάποια άτομα συνομιλούν και αναφέρονται σε κάτι κακό, όπως θάνατο, αρρώστια, ή συμφορά, τότε κτυπούν ξύλο νομίζοντας ότι τα κακά αυτά που σημαίνουν οι λέξεις που ανέφεραν, θα μεταφερθούν στο ξύλο(;) και όχι σ’ εκείνους, ή ότι δεν θα ακούσουν οι δαίμονες λόγω του θορύβου που προκαλεί το κτύπημα του ξύλου, και έτσι δεν θα πειράξουν τους συνομιλούντες(;)!
Στις περιπτώσεις αυτές οι άνθρωποι αψηφούν ότι το κακό δεν δημιουργείται από τις λέξεις, αλλά από την αμαρτωλότητα εκείνων που δεν έχουν σωστή πνευματική ζωή και σχέση με τον Θεό. Ο συνειδητός Χριστιανός γνωρίζει ότι οι δοκιμασίες παραχωρούνται στην ζωή του, για να τον ωφελήσουν στον αγώνα για την σωτηρία του. Ο πιστός που προσεύχεται, νηστεύει, εξομολογείται καθαρά και κοινωνεί τον Χριστό δεν έχει να φοβηθεί τις «κακές λέξεις», νομίζοντας ότι έχουν αρνητική επήρεια στη ζωή του που εξαλείφετε με το χτύπημα του ξύλου! Εάν σε διάφορες περιστάσεις της ζωής του, ο άνθρωπος νιώθει αδύναμος και φοβισμένος, είναι πρέπον να κάνει τον Σταυρό Του. Αυτό είναι το ξύλο της ζωής!
Σ.Α.

23 Ιουλίου 2009

Η μνημόνευση ονομάτων στη Θεία Λειτουργία

Ένα καιρό έπεσε θανατικό στην Αλεξάνδρεια. Ο δε Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων πήγαινε μόνος του και επισκεπτόταν τους ασθενείς, παράστεκε τους ψυχοραγούντας, έκλεινε τους οφθαλμούς τους και ενταφίαζε τους νεκρούς, λέγοντας προς τους παριστάμενους ότι πολλή ωφέλεια λαμβάνει όποιος βλέπει τα μνήματα και σκέπτεται τον θάνατο. Έκανε δε μνημόσυνα και Λειτουργίες για τους αποθαμένους και παρακινούσε και τους άλλους να κάμνουν τα ίδια, βεβαιώνοντας αυτούς ότι πολύ ωφελούν οι Λειτουργίες και τα μνημόσυνα, όχι μόνο τους νεκρούς, αλλά και τους ζώντες. Προς πίστωση των λεγομένων του, τους είπε το εξής παράδοξο:
- Κάποια ημέρα αιχμαλώτισαν οι Πέρσες έναν Κύπριο, και επιστρέφοντος οι σύντροφοί του, είπαν στους συγγενείς του, ότι απέθανε και τον έθαψαν. Αλλά στην πραγματικότητα έκαναν λάθος, διότι ήταν άλλος όμοιός του, ενώ εκείνος ζούσε αιχμάλωτος στην Περσία. Οι συγγενείς του λοιπόν, πεισθέντες στα λόγια των συντρόφων του, του έκαναν μνημόσυνα, κατά την συνήθεια. Έπειτα από τέσσερα χρόνια ήλθε στην πατρίδα του από την Περσία και ο αιχμάλωτος. Οι οικείοι του, μόλις τον είδαν χάρηκαν και του είπαν: «Εμείς θαρρούντες ότι απέθανες, σου κάναμε τον χρόνο τρεις Λειτουργίες, την Πεντηκοστή, τα Φώτα και την Ανάσταση». Τότε εκείνος τους απάντησε, αφού θαύμασε για τούτο, λέγοντας: «Σας ομολογώ, ότι εκείνους τους τρεις καιρούς μου παρουσιαζόταν ένας ωραιότατος άνθρωπος (άγγελος), που άστραφτε υπέρ τον ήλιον και έβγαζε την αλυσίδα και έμεινα ελεύθερος, πήγαινα όπου ήθελα, εκείνες τις τρεις ημέρες του χρόνου και κανένας δεν με γνώριζε. Έτσι μπόρεσα και έφυγα»!

19 Ιουλίου 2009

ΚΥΠΡΟΣ '74 - Η εσχάτη προδοσία!


Η εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο το 1974 και η τραγωδία που επακολούθησε, ήταν απόρροια μακροχρόνιων λαθών των κυβερνήσεων της Ελλάδας, τελικώς και της Μεγαλονήσου, από το 1949 μέχρι τη διχοτόμηση της Κύπρου. Καταδικαστικά συνετέλεσαν και οι ραδιούργες πολιτικές κυρίως των ΗΠΑ, καθώς και της Μ. Βρετανίας και των ΝΑΤΟ - ΟΗΕ, δηλαδή των ιδίων, που επέβαλαν δολίως την εισβολή, συνεργώντας με Έλληνες αξιωματικούς της δικτατορίας του Ιωαννίδη (>25-11-1973) και με πολιτικούς. Όλοι θα βοηθούσαν την Τουρκία των 60 εκατομμυρίων (που τώρα κόπτονται ότι δεν την θέλουν στην Ε.Ε) να επιτεθεί εναντίον 500.000 Ελληνοκυπρίων που μέχρι σήμερα βάζουν τα «γυαλιά» σε όλους για την οικονομική -και όχι μόνο- ραγδαία ανάπτυξη και πρόοδό τους! Αποτέλεσμα όλων αυτών θα ήταν η απώλεια του 38% των εδαφών της Κύπρου, αν και οι λεγόμενοι τουρκοκύπριοι (στην πλειονότητα απόγονοι εξισλαμισμένων Ελλήνων) αποτελούσαν μόλις το 18% του πληθυσμού!
Ο Αμερικανοεβραίος υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ, Henry Kissinger, είχε αναλάβει να δώσει τέλος στο θέμα της Κύπρου, αφού ο έλεγχος της Μεσογείου ενδιέφερε άμεσα την αμερικάνικη πολιτική και των «όσων» καμουφλάρονται πίσω από αυτή (μην ξεχνάμε ότι η Κύπρος είναι αντίκρυ στο Ισραήλ). Ο Kissinger, εντόπισε τις αδυναμίες στην περιοχή και «έπαιξε» με πιόνι τον Ιωαννίδη που ανέτρεψε τον Γ. Παπαδόπουλο, ο οποίος δεν ήθελε να παραχωρηθεί τίποτα από την Κύπρο στους Τούρκους, αν και πιεζόταν αφόρητα από τους Αμερικανοεβραίους που φρόντιζαν να μην έχουν κανένα αντίπαλο οι Τούρκοι, καί υπέκυψε μόνο στο να φύγει απ’ την Κύπρο (κάτι που δεν έγινε) η ΕΛΔΥΚ (η Ελληνική δύναμη που φρουρούσε την Λευκωσία και τη νήσο). Ο Ιωαννίδης έλαβε ψεύτικες υποσχέσεις από τους Αμερικανοεβραίους Σιωνιστές ότι μόλις εξουδετερωθεί με το πραξικόπημα στην Κύπρο ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, τον οποίον δεν ήθελαν, θα ενωνόταν η Κύπρος με την Ελλάδα.
Στα αρνητικά της υποθέσεως ήταν η κατευθυνόμενη ενδοελληνική διαμάχη με την ρήξη στις σχέσεις Μακαρίου και του καθεστώτος των Αθηνών πριν το πραξικόπημα. Από την αντίπαλη πλευρά των Τούρκων, υπήρχε η πάντα ανήθικη, ανειλικρινής, ψευδής και απολίτιστη πολιτική συμπεριφορά τους. Βασιζόμενη κυρίως στην λάθος στάση της Ελληνικής διπλωματίας στις συμφωνίες Λονδίνου και Ζυρίχης, απ’ όπου οι Τούρκοι έμπαιναν ως εγγυήτρια δύναμη(!) στο παιχνίδι της Κύπρου και θα περίμεναν την κατάλληλη στιγμή που θα διατασσόταν για να διαμελίσουν το νησί.
Παρόλα τα ενάντια στις ελληνικές θέσεις, το μόνο που έλειπε από τους Έλληνες ήταν η πολιτική βούληση. Η ελληνική πολιτική γενικότερα ήταν αναντίρρητα κατευθυνόμενη από ξένα κέντρα αποφάσεων, που δεν επέτρεψαν περαιτέρω εμπλοκή της Ελλάδας το ’74 κατά την εισβολή των Τούρκων. Στην αποτυχία συνέβαλλαν και τα συνεχόμενα λάθη, όπως η μη αντικατάσταση της χουντικής ηγεσίας του ελληνικού στρατού από την Κυβέρνηση της Ελλάδας, ακόμα και όταν είχε πραγματοποιηθεί η πρώτη φάση της εισβολής (Αττίλας 1). Απορίας άξιον είναι γιατί ο Κ. Καραμανλής, παρότι ήταν εμπειρότατος πολιτικός, δεν αντικατέστησε την ηγεσία αυτή που είχε προκαλέσει το πραξικόπημα στην Κύπρο και έδωσε την αφορμή για την εισβολή των Τούρκων. Επίσης, αδιανόητα λάθη από τις ηγεσίες Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδας αλλά και των Ελληνοκυπρίων έλαβαν χώρα κατά την απόβαση των Τούρκων («Αττίλας 1») καθώς και κατά τις επιχειρήσεις των Τούρκων (Αττίλας 2). Λανθασμένη θεωρείται καί η άρνηση του Υπουργού Εθν. αμύνης Ευάγ. Αβέρωφ να υπακούσει σε εντολή του πρωθυπουργού Κων. Καραμανλή καί να αποσταλεί Μεραρχία στην Κύπρο, ή να συστήσει ως αρμόδιος υπουργός την αποστολή επίλεκτων μονάδων στην Κύπρο.
Αποτέλεσμα αυτών, ήταν να συντελεσθεί άλλη μια καταστροφή σε βάρος του Ελληνισμού με νεκρούς, αγνοούμενους, πρόσφυγες και απώλειες εδαφών. Βεβαιώνεται πάντως, ότι η κατάσταση που βρισκόταν ο Ελληνικός στρατός το ’74 ήταν σε πολύ καλό επίπεδο και θα μπορούσε άνετα να εξευτελίσει τους Τούρκους. Η Ελλάδα είχε τότε 38 «Φάντομς», 60 βομβαρδιστικά Α7 που μπορούσαν να δράσουν ακόμα και μέχρι το Ιράν χωρίς ανεφοδιασμό, φέροντας μεγάλες ποσότητες βομβών και ρουκετών, είχε 4 ταχύτατα σύγχρονα γερμανικά υποβρύχια με 16 τορπίλες το καθένα, 6 πυραυλάκατους με αυτοκατευθυνόμενους πυραύλους, 10 αντιτορπιλικά, ενώ η Τουρκία δεν είχε κανένα φάντομ, κανένα βομβαρδιστικό, καμία πυραυλάκατο, παρά μόνο 12 παμπάλαια υποβρύχια και 14 παλαιάς κοπής αντιτορπιλικά και φυσικά δεν είχαν δεύτερη νηοπομπή, ούτε υπήρχαν άλλα αποβατικά εκτός απ’ αυτά που βγήκαν στην Κερύνεια, ούτε είχαν στα νότια τουρκικά παράλια λιμάνι με πολεμική υποδομή.
Κατά την διάρκεια των επιχειρήσεων στην Κύπρο φάνηκε ξεκάθαρα ότι οι Τούρκοι ήταν άπειροι από αποβάσεις, αφού παρότι δεν διατάχθηκε να γίνει η πρέπουσα αντίσταση από Ελληνικής πλευράς, παρόλα αυτά οι Τούρκοι παραλίγο να αποτύγχαναν αν και επιχειρούσαν απόβαση σχεδόν μόνοι τους χωρίς αντίπαλο. Απόδειξη ότι μέσα στην σύγχυση κτύπησαν δικά τους πολεμικά πλοία και ένα τουρκικό αντιαρματικό βλήμα έπληξε κατά λάθος το πρόχειρα εγκατεστημένο τουρκικό Κέντρο Επιχειρήσεων στο Πεντεμίλι, σκοτώνοντας τον Διοικητή Ι. Καραογλάνογλου κ.α. Επίσης, κατά λάθος βύθισαν δικό τους αντιτορπιλικό (Kocatepe) με 77 νεκρούς, ενώ δύο ακόμα Α/Τ υπέστησαν βλάβες από δικά τους πυρά, νομίζοντας ότι ήταν Ελληνικά!
Παρότι διαφαινόταν μία εβδομάδα πριν ότι οι Τούρκοι ετοίμαζαν απόβαση, η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδας συνιστούσε αυτοσυγκράτηση μέχρι την τελευταία στιγμή και θεωρούσε ότι οι Τούρκοι διεξάγουν άσκηση ή μπλοφάρουν! Οι Τούρκοι αποβιβάσθηκαν στην Κύπρο μόνο όταν πήραν το ΟΚΕΥ ότι η αποδεδειγμένα ισχυρότερη Ελλάδα δεν θα αντιδρούσε παρά μόνο… για τα μάτια! Η ερασιτεχνικά σχεδιασμένη απόβαση των Τούρκων έγινε σε μια αφύλακτη παραλία που δεν ήταν καν ναρκοθετημένη! Έχοντας οι Τούρκοι για σημάδι μια απ’ τις βραχονησίδες (Καλαμούλια) προσπάθησαν αρχικά να αποβιβαστούν λανθασμένα σε βραχώδεις ακτές με ύφαλους (Γλικιώτισσα)! Αυτή την απόβαση οι Τούρκοι την σχεδίαζαν 10 χρόνια! Και όταν βρήκαν τελικά την παραλία, καθυστέρησαν 6 ώρες για να αποβιβάσουν 3.000 στρατιώτες! Χωρίς το Ελληνοκυπριακό Επιτελείο στρατού να διατάξει να δράσουν κατά των Τούρκων οι λόχοι 251 και ειδικά το 281 Τ.Π. που πήρε εντολή να μεταβεί στην Πάφο για να «πιάσουν» τον Μακάριο που ήταν ήδη στην Αγγλία! Αν παρέμεναν στη θέση τους και δεν απομακρυνόντουσαν «περιέργως», τότε δεν υπήρχε περίπτωση να βγει Τούρκος στρατιώτης στις ακτές.
Αν και μόνο κάποιοι λόχοι Ελληνοκυπρίων άνοιξαν πυρ με ελαφρά όπλα, καθώς και το 182 ΜΠΠ του Πενταδάκτυλου που έδρασε χωρίς διαταγή (κάτι που δεν έκανε το 198 ΠΟΠ), αυτό και μόνο επέφερε πανικό στους Τούρκους. Πάντως, από την στιγμή που τα ραντάρ του Αγ. Ανδρέα «έπιασαν» την απόβαση των Τούρκων και τα ξένα κανάλια μετέδιδαν ότι οι Τούρκοι απέπλευσαν από την Μερσίνα προς την Κύπρο, αν το Κυπριακό Επιτελείο Ενόπλων Δυνάμεων είχε διατάξει τα αυτονόητα πριν εμπλακεί η τουρκική αεροπορία βομβαρδίζοντας ανελέητα καί κάνοντας ανενόχλητη ότι ήθελε, γενομένης και της αερομεταφοράς πεζοναυτών, θα ήταν αδύνατον οι Τούρκοι να πατήσουν στην Κύπρο και θα είχαν υποστεί συντριπτική ήτα, ενώ οι αερομεταφερόμενοι θα είχαν κυκλωθεί και θα παραδινόντουσαν στους Έλληνες! Ακόμα και οι Τούρκοι επιτελείς που φοβόντουσαν πολύ αυτό το σενάριο, απορούσαν μετέπειτα για την αμυδρή αντίσταση, αφού αγωνιούσαν για την Ελληνική αντεπίθεση, γι’ αυτό και δεν ρίσκαραν την επέκταση του προγεφυρώματός τους, διότι ήξεραν ότι αν έπρατταν κάτι τέτοιο πριν πάρουν ασφαλείς «διαβεβαιώσεις», θα είχαν αποδεκατισθεί. Οι Ελληνοκυπριακές Μονάδες αν είχαν πράξει απλά ότι ήταν σχεδιασμένο σε μια συνηθισμένη άσκηση και είχαν πάει σε χώρους διασποράς ώστε να μην τους βρει και τους βομβαρδίσει η τουρκική αεροπορία, τότε όλα θα είχαν διαφορετική έκβαση. Μόνο οι του πυροβολικού του Πενταδάκτυλου αν τους σφυροκοπούσαν, αφού είχαν «πιάτο» την Κερύνεια, τότε οι Τούρκοι δεν θα έβγαιναν στην ακτή. Δείγμα αυτού είναι ότι ακόμα και όταν αποβιβάσθηκαν οι εισβολείς, η καθυστερημένη αλλά επιτυχής επιχείρηση των Ελληνοκυπρίων ΛΟΚ, εγκλώβισε τους Τούρκους (Αγ. Ιλαρίωνα). Όμως οι λάθος κινήσεις από τους Επιτελείς τους, ανάγκασαν τους καταδρομείς να απαγκιστρωθούν για να μην εγκλωβισθούν, με αποτέλεσμα να πιάσουν οι Τούρκοι τις κύριες διαβάσεις. Οι Επιτελείς που ανόητα κράτησαν χωρίς λόγο τις Μονάδες Αρμάτων και Τεθωρακισμένων (αν και το υλικό τους ήταν πεπαλαιωμένο) στην Λευκωσία εκτελώντας χρέη… αστυνομίας, εκεί που είχε γίνει το πραξικόπημα, ενώ αν είχαν αναπτυχθεί πέριξ της Κερύνειας θα ήταν πολύ κοντά στο Πεντεμίλι για να χτυπήσουν ανετότατα τον εισβολέα. Όταν «ξύπνησαν» και διέταξαν καθυστερημένα και λανθασμένα την προώθησή τους, τότε ήταν εύκολη λεία για τα τουρκικά αεροσκάφη.
Από την Ελλάδα, το Επιτελείο Ενόπλων Δυνάμεων της χούντας, είχε αποστείλει δύο ελληνικά υποβρύχια, λίγες ώρες πριν την εισβολή των Τούρκων, που αν και έφτασαν καθυστερημένα, δεν τους επετράπη να δράσουν παρά μόνο να… κατευθυνθούν προς Ρόδο, ενώ ήταν «παιχνιδάκι» γι’ αυτούς να τινάξουν στον αέρα την τούρκικη νηοπομπή πριν αποβιβασθεί στην Κερύνεια! Επίσης, δεν άφησαν να απογειωθούν τα Ελληνικά Phantoms, ώστε να πλήξουν τα αποβατικά των Τούρκων, δεδομένου ότι οι Έλληνες πιλότοι ήταν συντριπτικά υπέρτεροι και εμπειρότεροι των Τούρκων. Διετάχθη μόνο η αερομεταφορά με «Νοράτλας» της 1ης μοίρας Ελλήνων καταδρομέων (Αποστολή ΝΙΚΗ) από τη Σούδα, που θα πετούσαν νύχτα χωρίς φώτα, σε χαμηλό ύψος, σχεδόν ένα με τη θάλασσα για να μην εντοπισθούν από τα ραντάρ, με σιγή ασυρμάτου. Η έκβαση της αερομεταφοράς είχε περιπετειώδη προσγείωση στην Λευκωσία, αφού παρότι ειδοποιήθηκαν οι Κύπριοι ότι επίκειται η ανά 10΄ προσγείωσή τους, δεν ενημερώθηκαν οι θέσεις γύρω από το αεροδρόμιο, με αποτέλεσμα προσεγγίζοντας το αεροδρόμιο της Λευκωσίας να δεχθούν αντιαεροπορικά βλήματα από Τούρκους καθώς και από ελληνοκυπρίους που δε γνώριζαν τον ερχομό τους, λόγω λαθών της εκεί διοίκησης. Έτσι, καταρρίφθηκε το 4ο αεροσκάφος και βρήκαν το θάνατο όλοι οι καταδρομείς του, εκτός ενός! Επίσης, ζημιές έπαθαν και τα Νίκη 7 και Νίκη 10. Οι καταδρομείς ενίσχυσαν την ΕΛΔΥΚ, ρίχθηκαν στις μάχες αναγκάζοντας τους Τούρκους και πολλούς κυανόκρανους που πολεμούσαν μαζί τους, να υποχωρήσουν ρίχνοντας μέσα στη σαστιμάρα τους με όλμους χωρίς να έχουν βγάλει τις ασφάλειες και τα βλήματά τους δεν έσκαγαν! Οι 900 άνδρες της ΕΛΔΥΚ που φρουρούσαν την Λευκωσία, καί δεν είχαν άρματα μάχης, ούτε πυροβόλα και υποστήριξη από αεροπορία και ναυτικό, επιχείρησαν να εξουδετερώσουν την τουρκική στρατιά. Τα παλικάρια αυτά, επιτέθηκαν τη νύχτα μετωπικά, ακάλυπτοι, αν και δεν βοηθήθηκαν από τους λόχους των Ελληνοκυπρίων, και έκαμψαν την πρώτη γραμμή του Κιόνελι αναγκάζοντας τον Ραούφ Ντενκτάς να ζητήσει ελικόπτερο για να απομακρυνθεί οικογενειακώς, φοβούμενος ότι η ΕΛΔΥΚ θα πάρει τον θύλακα. Όμως, πριν ξημερώσει, τα παλικάρια απαγκιστρώθηκαν γιατί δεν είχαν βοήθεια από κανέναν και θα γινόντουσαν στόχος της τουρκικής αεροπορίας.
Τις επόμενες μέρες συμφωνήθηκε κατάπαυση πυρός, αλλά οι Τούρκοι δεν την σεβάσθηκαν και άνανδρα προσπαθούσαν να προσεγγίσουν τον χώρο στρατοπεύδεσης της ΕΛΔΥΚ στον βόρειο τομέα Λευκωσίας. Πονηρά κρυμμένοι πίσω από ένα κοπάδι προβάτων, ανάγκασαν τους Έλληνες να τους γαζώσουν κυριολεκτικά. Επιχείρησαν και πάλι να πλησιάσουν το στρατόπεδο, αλλά έγιναν εκ νέου αντιληπτοί και πολλοί από αυτούς έχασαν τη ζωή τους. Οι Έλληνες σεβάσθηκαν την εκεχειρία, ενώ οι Τούρκοι με τις πλάτες του ΟΗΕ αποβίβασαν τανκ και στρατιώτες (συνολικά 40.000) στην Κερύνεια, που προωθήθηκαν καταλαμβάνοντας εδάφη και επίκαιρες θέσεις, διαπράττοντας κτηνωδίες κατά των τραυματιών και των αμάχων που δήθεν προστάτευαν οι ΟΗΕδες. Η ελληνική διπλωματία σε όλα αυτά δεν διαμαρτυρήθηκε, βλέποντας ότι όλα ήταν ένα «καλοσχεδιασμένο» βρώμικο παιχνίδι σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου, που προετοίμαζε τον Αττίλα 2. Οι «μεγάλοι» είχαν καταφέρει να κρατήσουν την Ελλάδα μακριά από κάθε πολεμική σύρραξη. Θα έμεναν μόνοι και αβοήθητοι οι ήρωες της ΕΛΔΥΚ και της Α΄ Μοίρας καταδρομών να πολεμήσουν εναντίον όλων. Το αποτέλεσμα θα ήταν αυτό που ήθελε ο Henry Kissinger και οι Άγγλοι!
Από τις 14 Αυγούστου άρχισε η νέα επιχείρηση των Τούρκων (Αττίλας 2). Εξαπολύθηκε σφοδρή επίθεση με πυρά βαρέως πυροβολικού, καθώς και της αεροπορίας κατά της Ελληνικής δύναμης, που αμυνόταν ηρωικά με Σίγκερ και ΠΑΟ. Την πρώτη ημέρα αποκρούσθηκαν τρεις επιθέσεις του τουρκικού πεζικού που ενισχυόταν από αέρος, σκορπώντας την απογοήτευση στους Τούρκους. Αναζητώντας άλλη «οδό» οι Τούρκοι έπεσαν πάνω στο ηρωικότατο 336 ΤΕ που κράτησε τη Λευκωσία στα όρια της Πράσινης γραμμής. Και ενώ την 16η Αυγούστου η ΕΛΔΥΚ ζητεί κυρίως αντιαρματική υποστήριξη, που ποτέ δεν της δόθηκε, τα ελικόπτερα του ΟΗΕ κατασκοπεύουν και παίζουν το ρόλο του «καταδότη» κατά των Ελλήνων, προδίδοντας τις θέσεις τους στο τούρκικο πυροβολικό που ευστοχεί περιέργως! Επίσης, οι κυανόκρανοι περνούν με ερπυστιοφόρο μέσα από ναρκοπέδιο, αφού είχαν ζητήσει το σχεδιάγραμμα από τους Έλληνες, χαράσσοντας πορεία ανάμεσα στις νάρκες και ακολούθως περνούν και τα τούρκικα τανκ! Καναδοί στρατιώτες κινιόντουσαν κατασκοπευτικά ανάμεσα στις θέσεις των ανδρών της Ελληνικής Μοίρας που φύλαγε το Αεροδρόμιο Λευκωσίας και κατόπιν οι Τούρκοι γνώριζαν τα πάντα! Την τελευταία αυτή ημέρα οι Τούρκοι εξαπέλυσαν κατά μέτωπο επίθεση με ότι διέθεταν, ουσιαστικά εναντίον λιγοστών, ανυπεράσπιστων και προδομένων Ελλήνων. Ως το μεσημέρι, ότι επιχειρήθηκε αποκρούσθηκε ηρωικά από τα παλικάρια της Ελλάδας που όμως έπρεπε να απαγκιστρωθούν γιατί οι κατά πολύ περισσότεροι Τούρκοι είχαν πλησιάσει πολύ κοντά. Οι μάχες ήταν πλέον σώμα με σώμα! Κάποιοι ήρωες έμειναν να θυσιαστούν πολεμώντας για να απεμπλακούν οι υπόλοιποι. Κανένας δεν το ’βαλε στα πόδια. Όλοι πολεμούσαν ηρωικά μέχρι που τελείωναν οι σφαίρες τους. Πριν δύο μέρες, όταν ξεκίνησαν οι μάχες ήταν όλοι όλοι 300. Όπως στις Θερμοπύλες! Τώρα που όλα είχαν κριθεί, είχαν χαθεί περίπου 100 αθάνατα παλικάρια. Την επομένη θα αμυνόντουσαν βοηθούμενοι από Κύπριους της Αμμοχώστου στον Άγ. Παύλο, στις νέες επιθέσεις των Τούρκων. Οι προδομένοι αυτοί ήρωες, κατόρθωσαν να σκοτώσουν 2.550 Τούρκους στρατιώτες, να καταρρίψουν 24 τουρκικά αεροπλάνα και να ανατινάξουν 62 άρματά τους!
Η Κύπρος διαιρέθηκε. Μια απλή ματιά πείθει τον καθένα, ποιοι κατοικούν σήμερα το βόρειο κατεχόμενο τμήμα και ποιοι το νότιο ελεύθερο τμήμα της πολύπαθης Κύπρου.
Στρατής Ανδριώτης

13 Ιουλίου 2009

Γέρων Παΐσιος - Διδακτικοί λόγοι


15 έτη από την κοίμησή του.


1. «…Γνώρισα εκ πείρας ότι σ’ αυτή τη ζωή οι άνθρωποι είναι χωρισμένοι σε δυό κατηγορίες. Τρίτη δεν υπάρχει, ή στη μια θα είναι ή στην άλλη. Η μια, λοιπόν, κατηγορία των ανθρώπων μοιάζει με τη μύγα. Η μύγα έχει την εξής ιδιότητα: να πηγαίνει πάντα και να κάθεται σε ότι βρώμικο υπάρχει. Για παράδειγμα, αν ένα περιβόλι είναι γεμάτο λουλούδια, που ευωδιάζουν, και σε μια άκρη του περιβολιού κάποιο ζώο έχει κάνει μια ακαθαρσία, τότε μια μύγα, πετώντας μέσα σ’ αυτό το πανέμορφο περιβόλι, θα πετάξει πάνω απ’ όλα τα άνθη και σε κανένα δεν θα καθίσει. Μόνο όταν δει την ακαθαρσία, τότε αμέσως θα κατέβει και θα καθίσει πάνω σ’ αυτήν και θα αρχίσει να την ανασκαλεύει, αναπαυόμενη στη δυσωδία που προκαλείται από το ανακάτεμα αυτό, και δε θα ξεκολλά από εκεί.
Αν τώρα έπιανες μια μύγα, και αυτή μπορούσε να μιλήσει και τη ρωτούσες να σου πει μήπως ξέρει αν πουθενά υπάρχουν τριαντάφυλλα, τότε εκείνη θα απαντούσε πως δε γνωρίζει καν τι είναι αυτά. «Εγώ, θα σου πει, ξέρω που υπάρχουν σκουπίδια, τουαλέτες, ακαθαρσίες ζώου, μαγειρεία, βρωμιές». Η μία λοιπόν κατηγορία των ανθρώπων μοιάζει με τη μύγα. Είναι η κατηγορία των ανθρώπων που έχει μάθει πάντα να σκέφτεται και να ψάχνει να βρει ότι κακό υπάρχει, αγνοώντας και μη θέλοντας ποτέ να σταθεί στο καλό.
Η άλλη κατηγορία των ανθρώπων μοιάζει με τη μέλισσα. Η ιδιότητα της μέλισσας είναι να βρίσκει και να κάθεται σε ότι καλό και γλυκό υπάρχει. Ας πούμε για παράδειγμα, πως σε μια αίθουσα, που είναι γεμάτη ακαθαρσίες έχει κάποιος τοποθετήσει σε μια γωνιά ένα λουκούμι. Αν φέρουμε εκεί μια μέλισσα, εκείνη θα πετάξει και δεν θα καθίσει πουθενά έως ότου βρεί το λουκούμι και μόνον εκεί θα σταθεί.
Αν πιάσεις τώρα τη μέλισσα και τη ρωτήσεις που υπάρχουν σκουπίδια, αυτή θα σου πει ότι δεν γνωρίζει. θα σου πει «εκεί υπάρχουν γαρδένιες, εκεί τριανταφυλλιές, εκεί θυμάρι, εκεί μέλι, εκεί ζάχαρη, εκεί λουκούμια» και γενικά θα είναι γνώστης όλων των καλών και θα έχει παντελή άγνοια όλων των κακών. Αυτή είναι η δεύτερη ομάδα, των ανθρώπων εκείνων που έχουν καλούς λογισμούς και σκέπτονται και βλέπουν τα καλά.
Όταν σε ένα δρόμο βρεθούν να περπατούν δύο άνθρωποι, οι οποίοι ανήκουν στις δύο αυτές κατηγορίες, τότε φτάνοντας στο σημείο εκείνο όπου ένας τρίτος έκανε την «ανάγκη» του, ο άνθρωπος της πρώτης κατηγορίας, θα πάρει ένα ξύλο και θ’ αρχίσει να σκαλίζει τις ακαθαρσίες.
Όταν όμως περάσει ο άλλος, της δεύτερης κατηγορίας, που μοιάζει με την μέλισσα, προσπαθεί να βρεί τρόπο να τις σκεπάσει με χώμα και με καμιά πλάκα, για να μην αισθανθούν και οι άλλοι περαστικοί τη δυσωδία αυτή, που προέρχεται από τις βρωμιές…».

2. Ο Γέροντας θέλοντας να μας δείξει το πώς ο Θεός προνοεί και κρίνει για τα πλάσματά του, ενώ εμείς πολλές φορές αγανακτούμε και δεν καταλαβαίνουμε τις ενέργειές Του, μας διηγήθηκες ιστορίες όπως αυτή: « Ένας ασκητής βλέποντας την αδικία που υπάρχει στον κόσμο προσευχόταν στο Θεό και του ζητούσε να του αποκαλύψει το λόγο που δίκαιοι και ευλαβείς άνθρωποι δυστυχούν και βασανίζονται άδικα, ενώ άδικοι και αμαρτωλοί πλουτίζουν και αναπαύονται. Ενώ προσευχόταν ο ασκητής να του αποκαλύψει ο Θεός το μυστήριο, άκουσε φωνή που του έλεγε:
- Μη ζητάς εκείνα που δε φτάνει ο νους σου και η δύναμη της γνώσης σου. Ούτε να ερευνάς τα απόκρυφα, γιατί τα κρίματα του Θεού είναι άβυσσος. Αλλά, επειδή ζήτησες να μάθεις, κατέβα στον κόσμο και κάθισε σ’ ένα μέρος και πρόσεχε αυτά που θα δεις, για να καταλάβεις από τη μικρή αυτή δοκιμή, ένα μικρό μέρος από τις κρίσεις του Θεού. Θα γνωρίσεις τότε ότι είναι ανεξερεύνητη και ανεξιχνίαστη η προνοητική διακυβέρνηση του Θεού για όλα.
Ο γέροντας, όταν τ’ άκουσε αυτά, κατέβηκε με πολλή προσοχή στον κόσμο κι έφτασε σ’ ένα λιβάδι που το διέσχιζε ένας πολυσύχναστος δρόμος. Εκεί κοντά ήταν μια βρύση κι ένα γέρικο δέντρο, στην κουφάλα του οποίου μπήκε ο γέροντας και κρύφτηκε καλά. Μετά από λίγο πέρασε ένας πλούσιος πάνω στο άλογό του. Σταμάτησε για λίγο στη βρύση, για να πιεί νερό και να ξεκουραστεί. Αφού ξεδίψασε, έβγαλε από την τσέπη του ένα πουγκί με εκατό φλουριά και τα μετρούσε. Όταν τελείωσε το μέτρημα, θέλησε πάλι να τα βάλει στη θέση τους. Χωρίς όμως να το καταλάβει, το πουγκί έπεσε στα χόρτα. Έφαγε, ξεκουράστηκε, κοιμήθηκε και μετά καβαλίκεψε το άλογο κι έφυγε χωρίς ν’ αντιληφθεί τίποτα για τα φλουριά. Μετά από λίγο ήρθε άλλος περαστικός στη βρύση, βρήκε το πουγκί με τα φλουριά, το πήρε κι έφυγε τρέχοντας μέσ’ απ’ τα χωράφια. Πέρασε λίγη ώρα και φάνηκε άλλος περαστικός. Κουρασμένος, όπως ήταν, σταμάτησε κι αυτός στη βρύση, πήρε λίγο νεράκι, έβγαλε και λίγο ψωμάκι από ένα μαντήλι και κάθισε να φάει. Την ώρα που ο φτωχός εκείνος έτρωγε, φάνηκε ο πλούσιος καβαλάρης εξαγριωμένος, με αλλοιωμένο το πρόσωπο από οργή, και όρμησε επάνω του. Με θυμό φώναζε να του δώσει τα φλουριά του. Ο φτωχός, μη έχοντας ιδέα για τα φλουριά, διαβεβαίωνε με όρκους πως δεν είδε τέτοιο πράγμα. Εκείνος όμως, όπως ήταν θυμωμένος, άρχισε να τον δέρνει και να τον χτυπά, μέχρι που τον θανάτωσε. Έψαξε μετά όλα τα ρούχα του φτωχού, δεν βρήκε τίποτα κι έφυγε λυπημένος.
Ο γέροντας εκείνος τα έβλεπε όλα αυτά μέσα απ’ την κουφάλα και θαύμαζε. Λυπόταν πολύ κι έκλαιγε για τον άδικο φόνο που είδε και προσευχόμενος στον Κύριο, έλεγε:
- Κύριε, τι σημαίνει αυτό το θέλημά Σου; Γνώρισέ μου, Σε παρακαλώ, πως υπομένει η αγαθότητά Σου τέτοια αδικία. Άλλος έχασε τα φλουριά, άλλος τα βρήκε κι άλλος άδικα φονεύθηκε!
Ενώ ο γέροντας προσευχόταν με δάκρυα, κατέβηκε ο Άγγελος Κυρίου και του είπε:
- Μη λυπάσαι, γέροντα, ούτε να σου κακοφαίνεται και να νομίζεις ότι όλα αυτά γίνονται τάχα χωρίς θέλημα Θεού. Αλλά απ’ αυτά που συμβαίνουν, άλλα γίνονται κατά παραχώρηση, άλλα για παίδευση κι άλλα κατ’ οικονομία. Άκουσε λοιπόν: Αυτός που έχασε τα φλουριά είναι γείτονας εκείνου που τα βρήκε. Ο τελευταίος είχε ένα περιβόλι αξίας εκατό φλουριών. Ο πλούσιος, επειδή ήταν πλεονέκτης, τον εξανάγκασε να του τα δώσει για πενήντα φλουριά. Ο φτωχός εκείνος, μη έχοντας τι να κάνει, παρακαλούσε το Θεό να κάνει την εκδίκηση. Γι’ αυτό και οικονόμησε ο Θεός και του τα έδωσε διπλά. Εκείνος πάλι ο φτωχός, ο κουρασμένος, που δεν βρήκε τίποτα και φονεύτηκε άδικα, είχε κάνει μια φορά φόνο. Μετανόησε όμως ειλικρινά και σ’ όλη την υπόλοιπη ζωή του τα έργα του ήταν χριστιανικά και θεάρεστα. Διαρκώς παρακαλούσε το Θεό να τον συγχωρέσει για το φόνο που διέπραξε και συνήθιζε να λέει: «Θεέ μου, τέτοιο θάνατο που έδωσα, ίδιο να μου δώσεις!». Βέβαια, ο Κύριός μας τον είχε συγχωρέσει από την πρώτη στιγμή που εκδήλωσε τη μετάνοιά του. Συγκινήθηκε όμως ιδιαίτερα από το φιλότιμο του παιδιού του, το οποίο όχι μόνο φρόντιζε για την τήρηση των εντολών Του, αλλά ήθελε και να πληρώσει για το παλιό του φταίξιμο. Έτσι δεν του χάλασε το χατίρι, επέτρεψε να πεθάνει με βίαιο τρόπο –όπως του το είχε ζητήσει- και τον πήρε κοντά Του, χαρίζοντάς του μάλιστα και λαμπρό στεφάνι γι’ αυτό του το φιλότιμο! Ο άλλος τέλος, ο πλεονέκτης, που έχασε τα φλουριά κι έκανε το φόνο, θα κολαζόταν για την πλεονεξία και τη φιλαργυρία του. Τον άφησε λοιπόν ο Θεός να πέσει στο αμάρτημα του φόνου, για να πονέσει η ψυχή του και να έρθει σε μετάνοια. Με την αφορμή αυτή αφήνει τώρα τον κόσμο και πάει να γίνει καλόγερος!
Λοιπόν, που, σε ποια περίπτωση, βλέπεις να ήταν άδικος ή σκληρός και άπονος Θεός. Γι’ αυτό, στο εξής να μην πολυεξετάζεις τις κρίσεις του Θεού, γιατί Εκείνος τις κάνει δίκαια και όπως ξέρει, ενώ εσύ τις περνάς για άδικες. Γνώριζε επίσης ότι και πολλά άλλα γίνονται σον κόσμο με το θέλημα του Θεού για λόγους που οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν. Κι έτσι το σωστό είναι να λέει ο καθένας: «Δίκαιος ει, Κύριε, και ευθείαι αι κρίσεις σου» (Ψαλμ. ριη΄ 137)».

Βιβλιογραφία: «Ο Γέρων Παΐσιος», Ιερομονάχου Χριστοδούλου Αγιορείτου.

Διδαχές Αγ. Νικοδήμου του Αγιορείτου


Περί της αποκρίσεως όπου δίδει η συνείδηση του κάθε ενός.1. Ερωτώ την συνείδησή μου, για ποιο τέλος ο Θεός με έβαλε στον κόσμο; και μου αποκρίνεται, ότι με έβαλε δια να σωθώ.
2. Πόσα μέσα μου έδωκε δια να σωθώ; η συνείδησή μου αποκρίνεται, ότι μου έδωκε άπειρα κατά φύση και κατά χάρη.
3. Τι έκαμα εγώ έως τώρα δια να σωθώ; η συνείδησή μου αποκρίνεται, ότι έκαμα το χειρότερο οπού ήταν δυνατόν, σάν να εγεννήθηκα στον κόσμο δια να κολασθώ.
Εξομολογήσου αδελφέ, κατάκρινε το κακό οπού έκαμες και αποφάσισε να ζήσεις κατά τας εντολάς του Κυρίου, διότι ετούτη η ώρα ενδέχεται να είναι η ύστερη ώρα της ζωής σου, και πρόσφερε όλον τον εαυτό σου στον Θεό με τις δυνάμεις της ψυχής σου και με τις αισθήσεις του σώματός σου.

Περί της αποκτήσεως του Παραδείσου.1. Ολίγον ζητεί από μένα ο Θεός, δια να μου δώσει τον Παράδεισο, φθάνει να φυλάξω τον νόμο του, νόμο ευκολότατο, νόμο δικαιότατο, νόμο γλυκύτατο.
2. Τούτο το ολίγον που ζητεί ο Θεός, το βοηθεί με την χάρη των εμπνεύσεών του, με την αξία του, με την δύναμη των παραδειγμάτων του.
3. Τούτο το ολίγον ο Θεός, το ανταποδίδει με αιώνιο βραβείο, λίγες θλίψεις και στενοχώριες, με αιώνιο και παντοτινή χαρά, λίγους κόπους, με αιώνιο μισθό, λίγα πάθη, με αιώνιο δόξα.
Λοιπόν δικαίως έχεις να κολασθείς, αν και δια τόσο λίγο αμελήσεις, και χάσεις τον Παράδεισο.

Περί της μετά την ανάσταση αθανασίας της ψυχής και του σώματος.1. Κάθε άνθρωπος έχει να πάγει σ’ ένα τόπο της άλλης ζωής, μένοντας αθάνατος κατά την ψυχή και το σώμα, ή στον Παράδεισο, ή στην κόλαση, λοιπόν και εγώ. Τούτον τον τόπο κάθε ένας τον ετοιμάζει από τούτη την ζωή, ή με τα καλά έργα ή με τα κακά.
2. Ο διάβολος με λίγη ηδονή και απόλαυση προσωρινή με καλεί για να βάλω την αθανασία μου στην κόλαση, και συντρέχω.
3. Ο Κύριός μου φωνάζει να βάλω με λίγη μετάνοια την αθανασία μου στον Παράδεισο, και δεν συντρέχω, ω πόσο μωρός! ω πόσο άγνωστος είμαι εγώ!
Σήμερα στοχάσου συχνάκις την αθανασία σου, και δια να την λάβεις ευτυχή στον Παράδεισο, βάλε μεσίτη στον Θεό την Υπεραγία Θεοτόκο.

12 Ιουλίου 2009

Οι Ιλλουμινάτοι, η σφραγίδα, το δολάριο και ο πρόεδρος


Οι Ιλλουμινάτοι είναι μυστική εταιρεία που η δράση της επηρέασε πολλές άλλες εταιρείες και οργανώσεις. Ιδρυτής τους ήταν ο καθηγητής Κοινωνικού Δικαίου, Άνταμ Βάϊσχαουπτ (περιστασιακά Ιησουΐτης και μετέπειτα εχθρός τους) το 1776 στο Ίνγκολαστατ της Βαυαρίας, με αρχηγείο αργότερα στην Φρανκφούρτη, ως συνέχεια του τάγματος των «Τελείων» που είχε σκοπό τη δημιουργία μιας λέσχης από άτομα φερόμενα ως διανοούμενοι με γνώσεις, βασιζόμενοι σε μια μορφή ηθικισμού που παρουσίαζε έναν υποκριτικό ενάρετο τρόπο ζωής στα πρότυπα των Ιησουϊτών και των μασόνων.
Η εταιρεία άρχισε να επεκτείνεται σε πολλές χώρες με άκρα μυστικότητα. Μεγάλες προσωπικότητες εντάχθηκαν στους Ιλλουμινάτοι καθώς και αρκετοί απατεώνες. Κάθε νέο μέλος θα γνώριζε μόνο δύο άλλους «αδελφούς» και κάθε τριάδα μελών κατευθύνονταν από έναν ανώτερο που είχε για όνομα κάποιον κωδικό για την ασφάλεια της οργάνωσης.
Το 1784 η βαυαρική κυβέρνηση δίωξε τους «Ιλλουμινάτοι» και ο Βάϊσχαουπτ εξαφανίσθηκε μυστηριωδώς. Η εταιρεία συνέχισε να δρα με μυστικό τρόπο δημιουργώντας διάφορα παρακλάδια σ’ όλο τον κόσμο ως εμπροσθοφυλακή του σιωνισμού, θολώνοντας τα νερά ιδρύοντας διάφορες λέσχες, στοές, εταιρείες, οργανώσεις κ.α. Ο Άνταμ Βάισχαουπτ είχε μυηθεί στον τεκτονισμό το 1777, στην στοά Theodoro of Good Counsel του Μονάχου, διαπραγματευόμενος την ένωση των Ιλλουμινάτων με τον τεκτονισμό. Το σχέδιο ολοκληρώθηκε στο συνέδριο του Βίλχελμσμπαντ το 1782. Απώτερος στόχος τους θα ήταν η δημιουργία ενός παγκόσμιου κράτους-αυτοκρατορία. «…Όλοι οι άνθρωποι θα γίνουν ένα έθνος, όλες οι μορφές εμπορίου θα ενοποιηθούν σε ένα κοινό εμπόριο, όλες οι επιστήμες θα γίνουν μια, όλα τα συμφέροντα θα συγκλίνουν σε ένα συμφέρον» (Βαρόνος Ανάχαρσις Κλοτζ, Πρώσος Ιλλουμινάτος)..
Από τότε οι Ιλλουμινάτοι φέρονται να έχουν σχέση με διάφορες επαναστάσεις, ίδρυση της Αμερικής, Νέα Παγκόσμια Τάξη, έλεγχο παγκόσμιας οικονομίας, μεθόδους ελέγχου των μαζών, κομμουνισμό, αναρχισμό, φασισμό, σύγχρονες οργανώσεις και λέσχες που κυβερνούν τον κόσμο, κίνημα χίπις, ναρκωτικά, λαθρεμπόριο όπλων, μυστικές υπηρεσίες και εταιρίες, απόρρητη τεχνολογία, ταξίδια στο διάστημα, σατανισμό, πολιτική, παγκόσμιους πολέμους, θρησκευτικές σέχτες και αιρέσεις.
Οι στόχοι τους πολλαπλοί αλλά ξεκάθαροι: «…Θρησκεία, πατριωτισμός και οικογένεια θα πρέπει να διαλυθούν, να απορρίψουμε κάθε κοινωνικό δεσμό για να φτιάξουμε έναν ενιαίο κόσμο, έναν παγκόσμιο λαό. Αρχικά μπορούμε να διαλύσουμε αυτούς τους ζυγούς μέσω της επιστήμης και της ανθρώπινης λογικής έπειτα να μεταμορφώσουμε τις τοπικές οικονομίες σε συλλογικές για να μπορέσουμε να καταλήξουμε στην κατάργηση τους. Πρέπει να εργαστούμε στα θεμέλια». (Άνταμ Βάισχαουπτ)
Με το «Ε Pluribus Unum» περνούσαν το μήνυμα ότι επιθυμούν έναν κόσμο υπό της εξουσίας μίας κυβερνήσεως, όπως είναι γραμμένο σε μια κορδέλα στην μπροστινή όψη της μεγάλης σφραγίδας των ΗΠΑ που την κρατάει ένας αετός στο στόμα του, ευρισκόμενος κάτω από 13 αστέρια, κρατώντας στο ένα πόδι του 13 βέλη και στο άλλο ένα κλαδί ελιάς με 13 φύλλα. Μπροστά του υπάρχει ασπίδα με 13 κατακόρυφες λουρίδες (το 13 είναι κωδικός αριθμός των Ιλλουμινάτων, όσοι και οι βαθμοί μύησής τους). Σε άλλο σημείο της σφραγίδας υπάρχει μία πυραμίδα με τον παντεπόπτη οφθαλμό-σύμβουλο των Ιλλουμινάτων με 13 σειρές από λίθους και στη βάση της τα λατινικά γράμματα MDCCLXXVI σχηματίζουν τον αριθμό 1776 που είναι το έτος ίδρυσής τους! Κάτω από την πυραμίδα γράφει «Novus Ordo Seclorum», δηλαδή «Νέα Τάξη Πραγμάτων». Κωδικός αριθμός τους είναι ο αριθμός 5, που στα λατινικά γράφεται με το V και σχηματίζεται από τα δύο δάχτυλα του χεριού (δείκτη και παράμεσο) ως σύμβολο της νίκης που χρησιμοποιούν πολλοί πολιτικοί. Το 5 έχει σχέση και με το Πεντάγωνο, το Αμερικανικό γραφείο Άμυνας. Επίσης, ο Άνταμ Σμιθ έγραψε την χρονιά που ιδρύθηκαν οι Ιλλουμινάτοι (1776), το The Wealth of Nations που υπήρξε καθοριστικό για την παγκόσμια οικονομία και δημοσιεύτηκε στον δυτικό κόσμο το 1784 (χρονιά διάλυσης των Ιλλουμινάτων). Το γερμανικό κομμουνιστικό κίνημα ονομάζονταν Σπαρτακιστές (ψευδώνυμο του Βάισχαουπτ=Σπάρτακος). Οι Ιλλουμινάτοι ιδρύθηκαν την 1η Μαΐου του 1776. Ημέρα που από το 1886 εορτάζει παγκοσμίως η εργατική τάξη (ταυτόχρονα είναι και η παραμονή της Βαλπουργίας Νύχτας των Μαγισσών)! Από τα διάφορα κινήματα που δημιούργησαν οι Ιλλουμινάτοι δεσπόζει το Flower Power των χίπις που θα εξυπηρετούσε στη διάδοση των ναρκωτικών!
Η εταιρεία μεταφέρθηκε στην Αμερική αλλάζοντας ονόματα για να παραπλανά τους πάντες και σήμερα παρουσιάζεται ως «Κλίκα της Κολούμπια», εξ ου και το διαστημικό λεωφορείο Κολούμπια, Ταινίες Κολούμπια, ΤV Κολούμπια, δίσκοι Κολούμπια, Πανεπιστήμιο Κολούμπια κ.α. με σύμβολο τον οφθαλμό «Ώρος»! Ακόμα και οι κυβερνώντες των ΗΠΑ εδρεύουν στην περιφέρεια Κολούμπια απ’ όπου διοικούν και διαχειρίζονται την χώρα, τυπώνουν το χρήμα, φτιάχνουν νόμους. Οι ανήκοντες στους Ιλλουμινάτοι και διαπλεκόμενοι σε όλα τα σκοτεινά πεδία που λυμαίνονται την ανθρωπότητα, αλλάζοντας ονόματα και θεωρίες για να συσκοτίζουν όσους ανακαλύπτουν τα σχέδιά τους, πέτυχαν πολλά μέσω του ελέγχου του τραπεζικού συστήματος. Ο ερευνητής Τζόρνταν Μάξγουελ αποκαλύπτει ότι στο πίσω μέρος του χαρτονομίσματος του Αμερικανικού δολαρίου λαμβάνουν χώρα πολλοί συμβολισμοί. Το «ANNUIT COEPTIS» που θα πει: «Η επιχείρησή μας εστέφθη με επιτυχία» σημαίνει την επιτυχή δράση των Ιλλουμινάτων και το αναγραφόμενο “Novus Ordo seclorum” ερμηνεύεται ως εξής: «Novus» θα πει στα λατινικά «Νέα», «Ordo» σημαίνει «Τάξη», και «seclorum» θα πει «Κόσμος». Δηλαδή «Νέα Παγκόσμια Τάξη» γι’ αυτό και όλοι οι Πρόεδροι των ΗΠΑ αναφέρονται σ’ αυτή τη Νέα Τάξη! Το 1934 που εκδόθηκε το δολάριο (το χαρτονόμισμα αυτό σχεδιάστηκε από μασόνους), τον έλεγχο του χρηματοπιστωτικού συστήματος των ΗΠΑ απέκτησε η Federal Reserve και αυτό επεξηγεί την αναγραφείσα στο δολάριο «ρήση» ότι: «Η επιχείρησή μας εστέφθη με επιτυχία»! Διότι το «εστέφθη με επιτυχία» είναι σύμβολο των Ιλλουμινάτων οι οποίοι από το 1776 σχεδίαζαν τα περί της Αμερικής. Στο δολάριο απεικονίζεται και μια Αιγυπτιακή πυραμίδα, που απ’ την κορυφή της βγαίνει το φως του θεού των αρχαίων Αιγυπτίων «Ώρος», που συμβολίζεται με ένα μάτι και σημαίνει τον νεογέννητο ήλιο που βλέπει τους πάντες. Στην πυραμίδα υπάρχουν και εδώ όπως στην σφραγίδα των ΗΠΑ, 13 στρώματα και στην βάση τους με λατινικούς χαρακτήρες γραμμένο το 1776 που ενώ λέγεται ότι έχει σχέση με την ίδρυση της χώρας, αντιθέτως το 1776 σημαίνει την ίδρυση της μυστικής εταιρείας των Ιλλουμινάτων. Στο δολάριο υπάρχουν 13 ραβδώσεις, 13 άστρα που ενωμένα σχηματίζουν τον εβραϊκό αστέρα του σιωνισμού, καθώς και 13 φύλα, 13 βέλη καί 32+33 φτερά σχεδιασμένα σε ακολουθίες του 13. Στην κορυφή του δολαρίου υπάρχει η εικόνα μιας κουκουβάγιας που συμβολίζει την Μποέμικη λέσχη που συνεδριάζει κάθε χρόνο τις δύο τελευταίες εβδομάδες του Ιουλίου στο Μποέμικο δάσος της Β. Καλιφόρνιας, με την συμμετοχή του εκάστοτε προέδρου των ΗΠΑ, φορώντας κόκκινες και μαύρες ρόμπες όμοιες με των Κουκ Κλουξ Κλάν στεκάμενοι μπροστά σ’ έναν βωμό τελετουργικής φωτιάς και πίσω τους υπάρχει ένα τεράστιο είδωλο κουκουβάγιας ύψους 10 μέτρων! Εκεί οι πρόεδροι συναντώνται με τους μεγαλοβιομήχανους, με ηγέτες κρατών, σημαντικά πρόσωπα των ΗΠΑ, κάνοντας τελετές μπροστά στην «σοφή» κουκουβάγια που διακρίνει μέσα στο σκοτάδι τα πάντα!
Τέλος το όνομα του σημερινού προέδρου των ΗΠΑ παραφράζεται ως εξής! Χουσεΐν θα πεί όμορφος, το Μπάρακ είναι εβραϊκό όνομα που προέρχεται από το Μπαρούχ και σημαίνει «θάνατος στους μη Εβραίους» και στα Αραβικά θα πει «Ευλογημένος», άρα ο πρόεδρος είναι ο «ο Ευλογημένος που θα θανατώσει τους μη Εβραίους» και το Ομπάμα είναι όνομα φυλής της Κένυας απ’ όπου κατάγεται και σημαίνει «Υποταγμένος» και θεωρείται ότι προωθήθηκε στον Λευκό Οίκο από τους Ιλλουμινάτοι-Σιωνιστές!
σ.α.

11 Ιουλίου 2009

Το θαύμα της Αγίας Ευφημίας

Στην Χαλκηδόνα συνήλθαν οι 630 θεοφόροι Πατέρες το έ­τος 451 συγκροτήσαντες την Αγία Τετάρτη Οικου­μενική Σύνοδο, επί των ευσεβεστάτων Βασιλέων Μαρκιανού και Πουλχερίας. Ή Σύνοδος αυτή κατεδί­κασε τον αιρετικό Ευτυχή, ο οποίος εκήρυττε την πλά­νη, ότι ο Χριστός έχει μόνο μία φύση και μία ε­νέργεια, αυτή της Θεότητος. Οι Άγιοι Πατέρες εδογμάτισαν την πίστη της Εκκλησίας, ότι ο Χριστός έχει δύο τελείας φύσεις, θελήσεις και ενεργείας, την θεία και την ανθρωπίνη, σε μία Yπόσταση. Είναι δε ενωμένες οι δύο φύσεις ατρέπτως, ασυγχύτως, αναλλοιώτως και αδιαιρέτως. Κατά την ανωτέρω Σύνο­δο οι Όρθόδοξοι Πατέρες συνέταξαν Τόμο, ο οποίος περιείχε την πίστη την αληθή, την οποία πά­ντοτε πίστευε και εκήρυττε η Έκκλησία του Χρι­στού. Επίσης οι αιρετικοί Μονοφυσίτες συνέταξαν τόμο που περιείχε τις πλάνες τους. Τότε ομο­φώνως Ορθόδοξοι και αιρετικοί απεφάσισαν να τε­θούν και τα δύο κείμενα επί του στήθους της Αγίας Ευφημίας και ανοίγοντας την λειψανοθήκη έπραξαν ούτως και εσφράγισαν πάλι αυτήν. Όταν δε άνοιξαν την θήκη, βρήκαν τον Τόμο των Ορθοδόξωv στα χέρια της και των αιρετικών Μονοφυσιτών το κεί­μενο στα πόδια της. Έτσι η Μεγαλομάρτυς Ευφημία με το έξαίσιο αυτό θαύμα επεκύρωσε και υπέγραψε τον ορθόδοξο Τόμο και διεσάλπισε το Χριστολογικό δόγμα περί των δύο φύσεων του Χρι­στού μας στα πέρατα της οικουμένης και απέδειξε ότι η διδασκαλία του Ευτυχούς και των οπαδών του Μονοφυσιτών ήταν σατανική πλάνη.

9 Ιουλίου 2009

Δαλάι Λάμα και θιβετιανός Βουδισμός

Ο Θιβετιανός Βουδισμός, ή Λαμαϊσμός, ιδρύθηκε ως αίρεση τον 15ο αιώνα μ.Χ. από έναν διδάσκαλο του Βουδισμού τον Τσονν α – πα, καί από τον τρίτο διάδοχό του ηγεμονεύεται εσαεί το Θιβέτ, δίνοντας δύο αντίστοιχους τίτλους στους δύο ηγέτες του: Δαλάι Λάμα (ωκεανός σοφίας) ο ένας και Παντσέν Λάμα (πνευματική αυθεντία) ο άλλος! Οι Δαλάι - Λάμα θεωρούνται ενσαρκώσεις του Βούδα που υποτίθεται ότι ξαναγεννήθηκε, και είναι οι πολιτικοί αρχηγοί του Θιβέτ που από τον 17ο αιώνα ως το 1950 είχαν την πνευματική δικαιοδοσία μέχρι τη Μογγολία, σ’ ένα μέρος της Κίνας, το Μπουτάν, και το Σικκίμ. Από το 1959 οι Κινέζοι κατέλαβαν το Θιβέτ και ο 14ος στη σειρά Δαλάι Λάμα κατέφυγε με 100.000 Θιβετιανούς στην Ινδία σχηματίζοντας εξόριστη κυβέρνηση.
Σχετικά με την διαδοχή τους, ισχύει η «παράδοση» ότι άμα πεθάνει ο εκάστοτε Δαλάι Λάμα, εκλέγεται ως διάδοχός του όποιο παιδί γεννηθεί την ώρα του θανάτου του, που αναγνωρίζεται από διάφορα σημάδια τα οποία καθορίζουν ότι το παιδί είναι η ενσάρκωση του Βούδα, ασχέτως αν η ζωή του κάθε Δαλάι Λάμα μπορεί να συνοδεύεται από ευτράπελα και αμαρτωλή ζωή, όπως ο 6ος στη σειρά Δαλάι Λάμα (1683-1706), ο οποίος έζησε άσωτα με πόρνες, πίνοντας, μεθύοντας, συντάσσοντας ερωτικά τραγούδια κ.α. ώσπου δολοφονήθηκε σε ηλικία 23 ετών! Σε αντίθεση με τον 5ο Δαλάι Λάμα που διαπιστώθηκε από τους Θιβετιανούς ότι όχι μόνο ήταν η μετενσάρκωση των προηγούμενων Δαλάι Λάμα αλλά ήταν και η θεότητα Μποντισάτβα Αβαλοκιτεσβάρα, η οποία εμφανίζεται περιστασιακά στη Γη για να βοηθήσει τους θνητούς!!!
Οι Δαλάι Λάμα υπήρξαν οι κύριοι πνευματικοί οδηγοί της Κεντρικής Ασίας, καθώς καί διοικητές αλλά και πνευματικοί δάσκαλοι των Μογγόλων Χαν, διαφόρων Κινέζων αυτοκρατόρων και πολυπληθών λαών της Κεντρικής Ασίας.
Όλα αυτά έχουν να κάνουν με παραδόσεις που σέβονται εκατομμύρια άνθρωποι θεωρώντας κάποιους ανθρώπους ως θεούς, που στην περίπτωση του Βούδα, η θρησκεία του έχει να κάνει με έναν άνθρωπο που ενώ έσκασε από το πολύ φαΐ στα γηρατειά του και η ζωή του είχε πολλά τρωτά σημεία, παρόλα αυτά λατρεύεται μέχρι σήμερα ως θεός!
Στρατής Ανδριώτης

MACEDONIA


For those who seek a name for “MACEDONIA”.
The name of the area before World War II was VARDARSKA.
The name MACEDONIA was given to them by their leader Josef Tito (Hereabove you will find their map before 1940)
So, VARDARSKA it is.
And below a few notes for those who do not know:
1.Alexander the Great and his teacher Aristotle spoke Greek. Not any Slavic language.
2.The capital city of Macedonia was Pella(not Skopje), which lies in Greece.
3.The biggest city of Macedonia, Thessaloniki, lies in Greece.
4.The sacred city of Macedonians, called Dion also lies in Greece.
5.The tombs of the Macedonian Kings of Vergina lie in Greece, too.
6.The biggest and also the most important part of Macedonia lies in Greece as well.
7.The Macedonians spoke Greek, worshipped the Olympian Gods – Mount Olympus lies in Greece – and took part in the Olympic Games which were particularly organized for the Greeks and only Greek people were allowed to participate in them.
After all, how can it be possible for Macedonia to be somewhere out of Greece;
We’ve had enough with this joke.
Spread this message all over the world.

8 Ιουλίου 2009

Ζώδια


Διάφοροι επιτήδειοι και πλανεμένοι άνθρωποι έχουν ταυτίσει την ζωή τους με τις κινήσεις των άψυχων αστεριών που κινούνται στον γαλαξία μας, πιστεύοντας εσφαλμένα ότι από αυτές εξαρτάται αν θα είναι χαρούμενοι, επιτυχημένοι, με λύπες, αντιξοότητες, ή δυσκολίες. Έτσι, δημιουργήθηκε η ψευτοεπιστήμη της «Αστρολογίας» την οποία κανένας σοβαρός επιστήμονας δεν παραδέχεται. Πραγματική επιστήμη που ασχολείται σωστά με τους πλανήτες, το σύμπαν και όλα τα εν’ αυτώ φαινόμενα, είναι η Αστρονομία, η οποία σε συνέδριά της έχει διακηρύξει ότι η «Αστρολογία» είναι «κράμα δεισιδαιμονιών, αγυρτείας και εμπορίου»! Πράγματι, όσοι διατείνονται ως αστρολόγοι και μελλοντολόγοι, ξέρουν ότι η γη κάθε χρόνο διαγράφει έναν κύκλο στον ουρανό που λέγεται ζωδιακός και από την Αστρονομία έχει διαιρεθεί σε 12 μέρη, που το κάθε ένα πήρε το όνομα του αστεριού που κυριαρχεί στο μέρος αυτό, και ότι εκτός από τον «Ζυγό», οι άλλες ονομασίες είναι διαφόρων ζώων, εξ ου και ο κύκλος λέγεται ζωδιακός.
Επινοήθηκε λοιπόν λανθασμένα ότι οι αστερισμοί διαμορφώνουν τη ζωή των ανθρώπων, αναλόγως της περιόδου που θα γεννηθεί. Εκμεταλλευόμενοι αυτή την «θεωρία» κάποιοι ψευτομελλοντολόγοι δημιούργησαν τα ωροσκόπια ξεγελώντας έναντι σημαντικών χρηματικών ποσών, ανθρώπους αφελείς, με διάφορα προβλήματα που νομίζουν ότι η ζωή και το μέλλον τους μπορεί να προβλεφθεί. Σ’ αυτό συντείνουν και οι δυνάμεις των αρχέκακων πονηρών δαιμόνων, που εκμεταλλεύονται την απομάκρυνση των ανθρώπων από την ορθή πίστη στον Θεό και την προσήλωσή τους στη «πίστη» των αστερισμών, «βοηθούν» στο να εκπληρώνονται κάποιες ψευτοπροφητείες, παρασύροντας κάποιους στο να πιστεύουν σε πλάνες.
Οι Πατέρες της Ορθοδόξου Εκκλησίας, σοφά παρατηρούν ότι όσοι άνθρωποι γεννήθηκαν το ίδιο χρονικό διάστημα και ανήκουν στον ίδιο αστερισμό, δεν είχαν τον ίδιο χρόνο ζωής, ούτε την ίδια σταδιοδρομία, αλλά όλοι έζησαν διαφορετικά την ζωή τους! Αν τα άστρα καθόριζαν τον βίο των ανθρώπων τότε δεν θα χρειαζόταν να υπόκεινται σε νόμους και οτιδήποτε χαρακτηρίζει τις κοινωνίες.
Το μέλλον του κάθε ανθρώπου το γνωρίζει μόνο ο Θεός που σε μερικές μόνο περιπτώσεις για λόγους Θείας Οικονομίας, παρεχωρήθη και γνωστοποιήθηκαν μέσω κάποιων Αγίων ανθρώπων, των επονομαζομένων Προφητών, ότι ήταν αναγκαίο να γνωρίζουν κατά την Αποκάλυψη του Θεού.

Στρατής Ανδριώτης

Οι δοκιμασίες του Θεού


Ο Αββάς Αγάθων που πήγαινε στην πόλη να δώσει το εργόχειρό του και να προμηθευθεί το λίγο ψωμάκι του, βρήκε κοντά στην αγορά ένα πτωχό γέρο ανάπηρο.
- Για την αγάπη του Θεού, Αββά, άρχισε τα παρακάλια ο γέρος μόλις είδε τον Όσιο, μη με αφήσεις κι’ εσύ αβοήθητο τον δυστυχή, πάρε με κοντά σου.
Ο Αββάς Αγάθων τον έβαλε να καθίσει δίπλα του εκεί που αράδιασε τα καλάθια του για να τα πουλήσει.
- Πόσα λεπτά πήρες Αββά; τον ρωτούσε ο γέρος κάθε φορά που έδινε ένα καλάθι.
- Τόσα, του έλεγε ο Όσιος.
- Καλά είναι. Δεν μου αγοράζεις όμως μια μικρή πίττα, Αββά; Έτσι για να δεις καλό, που έχω από χθες βράδυ να φάγω.
- Μετά χαράς, έλεγε ο Όσιος και έκανε αμέσως την επιθυμία του.
Σε λίγο του ζήτησε φρούτα, ύστερα ένα γλυκό. Έτσι σε κάθε καλάθι που πουλούσε εξόδευε τα χρήματα, χάρη του προστατευομένου του, έως ότου έδωσε όλα τα καλάθια και όλα τα χρήματα ο Όσιος, χωρίς να του μείνει για τον εαυτό του ούτε δίλεπτο. Και το σπουδαιότερο πως το έκανε με μεγάλη προθυμία, ενώ ήξερε πως είχε να περάσει τώρα τουλάχιστον μια εβδομάδα χωρίς ψωμί.
Αφού έδωσε και το τελευταίο του καλάθι ετοιμάσθηκε να φύγει από την αγορά.
- Φεύγεις λοιπόν; τον ρώτησε ο ανάπηρος.
- Ναι τελείωσα πια τη δουλειά μου.
- Αϊ τώρα θα κάνεις αγάπη να με πας ως το σταυροδρόμι κι’ από κει φεύγεις για την έρημο, είπε πάλι παρακαλεστικά ο παράξενος γέρος.
Ο αγαθώτατος Αγάθων τον φορτώθηκε στην πλάτη και με δυσκολία τον μετέφερε εκεί που του ζητούσε γιατί ήταν κατάκοπος από την εργασία της ημέρας.
Σαν έφτασε στο σταυροδρόμι κι’ ετοιμάστηκε να αποθέσει κάτω το ζωντανό φορτίο του, άκουσε γλυκιά φωνή να του λέγει:
- Ευλογημένος να είσαι Αγάθων, από τον Θεό και στη γή και στον Ουρανό!
Εσήκωσε τα μάτια ο Όσιος να δεί εκείνον που του ομιλούσε. Ο δήθεν γέρος είχε γίνει άφαντος γιατί ήταν Άγγελος σταλμένος από τον Θεό να δοκιμάσει την αγάπη του Οσίου.
Από το Γεροντικό

6 Ιουλίου 2009

Ο Όσιος Σισώης και ο Μέγας Αλέξανδρος


Ὁ Ὅσιος Σισώης ὁ Αἰγύπτιος στὸν τάφο τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου.

Σισώης ο Μέγας εν Ασκηταίς έμπροσθεν του τάφου του βασιλέως των Ελλήνων Αλεξάνδρου, του πάλαι λάμψαντος εν Δόξει φρύττει και το άστατον του καιρού και της δόξης της προσκαίρου λυπηθείς, ιδού κλαίει.
Ὁ Ὅσιος ἐπεσκέφθη κάποτε τὸν τάφο τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου. Ὅταν στάθηκε μπροστὰ του καὶ ἀναλογίσθηκε τὸ μεγαλεῖο στὸ ὁποῖο ἔξησε ὁ ἐνδοξώτατος αὑτὸς βασιλιὰς τῶν Ἑλλήνων, τὴν δόξα ποὺ ἀπέκτησε μὲ τὰ κατορθώματά του στοὺς αγώνες ποὺ τὸν ἔκαμαν ἥρωα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, ἔφριξε μὲ τὴν σκέψη πόσο ἄστατη εἶναι ἡ ζωὴ καὶ πόσο πρόσκαιρη ἡ δόξα. Ἔκλαψε καὶ θρήνησε γιὰ τὴ ματαιότητα της ζωής.Οἱ μαθητὲς τοῦ ἀββᾶ Σισώη ζωγράφισαν τὴν εἰκόνα τοῦ πνευματικοῦ τους πατέρα κοντὰ στὸν τάφο, καὶ ἔγραψαν τὸ ἑξῆς ἐπίγραμμα:Ὁρῶν σε τάφε, δειλιῶ σου τὴν θέαν καὶ καρδιοστάλακτον δάκρυ χέω, χρέος τὸ κοινόφλητον εἰς νοῦν λαμβάνων, πῶς οὖν μέλλω διελθεῖν πέρας τοιοῦτον; Αἴ, αἴ, θάνατε, τίς δύναται φυγεῖν σε;
Βλέποντάς σε, τάφε, δειλιάζω στὴ θεωρία σου, καὶ χύνω δάκρυα ἀπὸ τὴν καρδιά μου, φέροντας στὸν νοῦ μου τὸ χρέος ποὺ τοῦ ὀφείλουμε ὅλοι (δηλαδὴ τὸν θάνατον). Πῶς καὶ ἐγὼ μέλλω νὰ διαβῶ τέτοιο τέλος; Αἴ, αἴ, θάνατε, ποιὸς μπορεῖ νὰ σοῦ ξεφύγῃ;

* Ο Όσιος Σισώης εκοιμήθη το 429μ.Χ. Ας προσέξουν οι Σκοπιανοί ότι πολύ πριν κατέβουν οι δήθεν πρόγονοί τους Σλάβοι στα Βαλκάνια, ο Μέγας Αλέξανδρος αποκαλείται Βασιλεύς των Ελλήνων!

5 Ιουλίου 2009

Σιωνιστικός οικουμενισμός


Ο σημερινός Οικουμενισμός των Σιωνιστών, δηλαδή των φανατικών Εβραίων ηγετών καί μεγιστάνων του πλούτου, επιδιώκει να δημιουργήσει ένα «Παγκόσμιο Θεοκρατικό Ιουδαϊκό Βασίλειο» (μία παγκόσμια Εβραιοκρατία). Αυτό ήταν το όνειρο των Εβραίων ανέκαθεν. Περίμεναν να έρθει ο Μεσσίας ως πανίσχυρος κοσμικός άρχοντας με τεράστια υλική δύναμη καί κοσμική εξουσία. Οι Εβραίοι εξακολουθούν μέχρι σήμερα να περιμένουν την έλευση του Μεσσία καί γι’ αυτό όπως οι Χριστιανοί το Πάσχα αντί άλλου χαιρετισμού λέμε: «Χριστός ανέστη» καί απαντούμε «Αληθώς ανέστη», έτσι καί πολλοί Εβραίοι σε πολλά μέρη ρωτούν: «ήλθε;» (ο Μεσσίας) καί απαντούν, «δεν ήλθε»! Δεν πίστεψαν ποτέ στον ερχομό Του, που πραγματοποιήθηκε προ δύο χιλιάδων και πλέον ετών, με την εκπλήρωση όλων των προφητειών της Παλαιάς Διαθήκης στο πρόσωπο του Χριστού, με πρωτάκουστη θεία διδασκαλία, με πρωτοφανή καί καταπληκτικά θαύματα.
…Για να επιτύχει ο διεθνής Σιωνισμός το όνειρό του, δηλαδή τις κοσμοκρατορικές του βλέψεις, δημιουργεί διαφόρους οργανισμούς, με καλούς δήθεν σκοπούς, ή κατόρθωσε να μπεί μέσα σε άλλες ήδη έτοιμες οργανώσεις καί πίσω τους κρύβονται αθέατοι, ελέγχοντας ακόμα και συμβούλια οργανώσεων ομοφυλοφίλων, ιερόδουλων, δήθεν οικολόγων, ειρήνης, εργατικών κινημάτων κ.α.
Τον 19ο αιώνα, πολλοί καταλάβαιναν ότι υπήρχε κάποιο αόρατο επιτελείο, που κυβερνούσε, ή τουλάχιστον προσπαθούσε να κυβερνήσει πολιτικά καί οικονομικά τις ευρωπαϊκές χώρες. Πέρασαν αρκετά χρόνια για να μάθει ο κόσμος, ότι υπήρχε ένα παγκόσμιο επιτελείο σατανιστών που αποτελούσαν 300 άτομα και λεγόταν «Γκαχάλα» (Αρχηγείο), που στην Παλαιστίνη ονομαζόταν «Σανχεντρίν», με ένα πρόγραμμα μακράς πνοής, που αποβλέπει στην συνένωση όλων των θρησκειών της γης σε μία ενιαία πανθρησκεία η οποία εκφράζεται με τα τρία γράμματα «ΜRΑ» καί ένα κοινό Θεό, τον σατανά.
Η ιστορία αποδεικνύει την μέχρι σήμερα πολεμική των Εβραίων Σιωνιστών σε βάρος του Ορθοδόξου Χριστιανισμού, μία πολεμική που συντρίβεται καί στρέφεται πάλι κατά των ιδίων. Οι Εβραίοι διέπραξαν το συγκλονιστικότερο έγκλημα των αιώνων, την Σταύρωση του Υιού του Θεού. Από τότε άρχισε η τραγωδία τους. Το 70 μ.Χ. ξέσπασε η φοβερή οργή του Θεού. Η Ιερουσαλήμ πολιορκήθηκε. Αδυσώπητη πείνα έπεσε στον Εβραϊκό λαό. Επακολούθησε η άλωση της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους. Σταύρωσαν τόσους πολλούς Εβραίους, που δεν έβρισκαν άλλα ξύλα για να συνεχίσουν τις σταυρώσεις. Η πόλη καταστράφηκε. Από τότε οι Εβραίοι διασκορπίστηκαν στα τέσσερα σημεία του πλανήτη. Αλλά καί αυτοί που εγκαταστάθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες στην Παλαιστίνη, ζούν συνεχώς μία εφιαλτική ζωή, εν μέσω θανάσιμων εχθρών. Τι λοιπόν πέτυχαν με την Σταύρωση του Χριστού; Πέτυχαν να πέσει το αίμα Αυτού επ’ αυτών καί επί των τέκνων αυτών.
Κατά τον 6ο αιώνα μ.Χ. βλέποντας οι Εβραίοι τον Χριστιανισμό να εξαπλώνεται και ν’ αγκαλιάζει όλη τη γη καί θέλοντας να αναχαιτίσουν την εξάπλωση αυτή, δημιουργούν τον Μωαμεθανισμό. Τους ανησυχεί η ραγδαία πορεία της πίστεως και της διδασκαλίας του Χριστού. Συνέρχεται τότε το αόρατο Εβραϊκό επιτελείο «Σανχεντρίν» καί δημιουργεί αυτή την χριστιανομάχο θρησκεία. Η θρησκεία του Ισλάμ δεν ήταν έργο του αγράμματου και αγροίκου Μωάμεθ, αλλά των Εβραίων. Ο Μωαμεθανισμός είναι εβραϊκό κατασκεύασμα. Ο ίδιος ο Μωάμεθ ήταν Εβραίος εκ μητρός. Οι τρείς τουλάχιστον από τις γυναίκες του ήταν Εβραίες καί ο ίδιος ήταν δαιμονισμένος. Ολόκληρο το περιβάλλον του αποτελείτο από Εβραίους σατανιστές (μάγους, αστρολόγους καί αποκρυφιστές), με επικεφαλή τον διαβόητο Εβραίο Ουάρακα, εξάδελφο γυναικός του!!! Κατάφεραν οι σατανικοί εωσφοριστές του «Σανχεντρίν» να κάνουν ψευδοπροφήτη τον αγράμματο, αστοιχείωτο, επιληπτικό καί δαιμονισμένο βεδουίνο Μωάμεθ. Τον ανέβασαν ψηλά για να διαδώσει με την βία του σπαθιού την ψεύτικη θρησκεία καί να πληγεί έτσι ο Χριστιανισμός. Το αποτέλεσμα από την δημιουργία του Ισλάμ ήταν να δημιουργήσουν τον χειρότερο καί τον πλέον θανάσιμο εχθρό του εβραϊσμού. Το πρώτο εβραϊκό αίμα έχυσε ο ίδιος ο Μωάμεθ καί το έργο του συνεχίζουν σήμερα οι οπαδοί της θρησκείας του. Εκατομμύρια Αράβων έδωσαν βαρύ όρκο να εξαφανίσουν από το πρόσωπο της γης καί τον τελευταίο Εβραίο. Εκατομμύρια Μουσουλμάνοι, τους οποίους δημιούργησαν οι Εβραίοι για να κτυπήσουν τον Χριστιανισμό, είναι έτοιμοι να πλήξουν μέχρις αφανισμού τους Ισραηλίτες καί όχι τους Χριστιανούς, όπως είχαν προσχεδιάσει.
Οι Εβραίοι δημιούργησαν καί τον άθεο κομου-νισμό. Ο Κάρολος Μάρξ ήταν Γερμανοεβραίος. Καταγόταν από Ιουδαίους. Κατά το ήμισυ Ιουδαίος (εκ μητρός Εβραίας) ήταν και ο Βλαδίμηρος Λένιν, ο οποίος υπήρξε μέγας διώκτης της Ορθοδοξίας… Ο Λένιν άρχισε το 1917 την Ρωσική κομουνιστική Επανάσταση, που ήταν έργο των Εβραίων καί των μασόνων. Ένα επιτελείο από 217 συνεργάτες από τους οποίους μόνο οι 8 ήταν Ρώσοι, ενώ όλοι οι άλλοι ήταν Εβραίοι! Ο ίδιος Ο Λένιν ήταν μασόνος 33ου βαθμού. Το συμβούλιο των λαϊκών επιτρόπων της πρώτης κομμουνιστικής κυβερνήσεως της Ρωσίας είχε 22 μέλη, εκ των οποίων 17 ήταν Εβραίοι καί 3 μόνο Ρώσοι! Από τους 554 διοικητικούς εκπροσώπους της μετεπαναστατικής Ρωσίας οι 30 μόνο ήταν Ρώσοι, ενώ οι 447 ήταν Εβραίοι! Οι αριθμοί αυτοί λένε πολλά για τον σκοτεινό ρόλο της Εβραιομασονίας για την εξαφάνιση των Κρατών καί ειδικά των Χριστιανικών. Οι ενισχυτές του Λένιν είναι οι γνωστοί Εβραίοι τραπεζίτες της Αμερικής Σίφφ, Λοέμπ καί Κούχνε! Όμως, από το 1956 οι ηγέτες του κομμουνισμού εξαπέλυσαν έναν πρωτοφανή διωγμό εναντίον των Εβραίων, που διέμεναν στην Σοβιετική Ένωση. Οι Ρώσοι κομμουνιστές στράφηκαν με κάθε μανία κατά του εβραϊσμού καί του Σιωνισμού. Εκείνα που σκηνοθετούν οι Σιωνιστές εναντίον του Χριστιανισμού γυρίζουν πίσω καί πλήττουν τους ίδιους!
Δημιούργησαν την Μασονία. Το λένε οι ίδιοι οι Σιωνιστές στα πρωτόκολλα σοφών της Σιών, ότι η Μασονία είναι δημιούργημά τους, για να καλύπτει τους σκοπούς τους, με τους πράκτορές τους στις μασονικές στοές, που είναι τα γραφεία πληροφοριών τους σε κάθε χώρα συγκεντρωμένα σε μία διοίκηση γνωστή μόνο σε «αυτούς». Οι μασόνοι δημιούργησαν λέσχες με μασονική διαχείριση όπως τους Ρόταρυ, Λάϊονς κλπ. που χρησιμοποιούνται ως προθάλαμοι της Μασονίας.
Δημιούργησαν τον Χιλιασμό (τους Ιεχωβάδες), συγκεντρώνοντας όλες τις ανά των αιώνων αιρετικές διδασκαλίες εναντίον του Χριστιανισμού με σκοπό να τον διαβρώσουν εν ονόματι του «ευλογημένου Ισραήλ». Επικεφαλείς των Ιεχωβάδων επιλέχθηκαν από τους Εβραίους, ο Αμερικανοεβραίος Ρώσελ, με διαδόχους, τους επίσης Ιουδαϊκής καταγωγής Ροδερφορδ καί Νορ…
Δημιούργησαν την Χ.Α.Ν. το 1844 (Χριστιανική Αδελφότητα Νέων), την Χ.Ε.Ν. (Χριστιανική ένωση νεανίδων), ως πυρήνες συνάντησης για προσευχή ή πρακτική φιλανθρωπία. Αρκετές γενεές γαλουχήθηκαν μέσα σε μία αδιαφορία και χλιαρότητα πίστεως, με την Μασονία να πιάνει τις θέσεις κλειδιά σε επιτελεία της ΧΕΝ, της ΧΑΝ, του Ερυθρού Σταυρού κλπ. (Το έμβλημα της ΧΑΝ καί ΧΕΝ, είναι το ίδιο με το σήμα της Μασονίας. Το τρίγωνο ανεστραμμένο, με την κορυφή προς τα κάτω!). Η ΧΑΝ διαλύθηκε στην Ελλάδα από τον Ιωάννη Μεταξά, επειδή θεωρήθηκε ότι εξαπατούσε το Ελληνικό Έθνος.
Δημιούργησαν τον Προσκοπισμό που είναι παγκόσμιος οργανισμός και ιδρύθηκε το 1908 στην Αγγλία, έχοντας στενές σχέσεις με την Μασονία και πλήρες μασονικό περιεχόμενο που της έδωσε ο Εβραιομασόνος Μαρτιν από το 1917. Έχει σαν σκοπό την εκπαίδευση της νεολαίας, διά της αποχριστιανοποιήσεώς της καί χρησιμοποιεί εμβλήματα με την Εβραϊκή πεντάλφα (πεντάκτινος αστέρας), καί αρκετούς μασονικούς χαιρετισμούς καί όρους…
Δημιούργησαν το «παγκόσμιο συμβούλιο ζωής καί εργασίας» (1910) καί το «παγκόσμιο συνέδριο πίστεως καί τάξεως», που ενώθηκαν το 1937 σ’ έναν οργανισμό που φέρει το όνομα «παγκόσμιο συμβούλιο Εκκλησιών». Ανεπιφύλακτα οι Μασόνοι ενδιαφέρονται για την ένωση των Εκκλησιών, εξυπηρετώντας σκοπούς των Σιωνιστών που έχουν μίσος εναντίον του Χριστιανισμού. Το μασονικό συνέδριο του 1910 διακήρυττε: «…Είναι απαραίτητον να καταστρέψωμεν αυτήν την Θρησκείαν». Όλη η Εβραιομασονική διδασκαλία είναι η άρνηση του Ιησού Χριστού, η άρνησή Του ως Θεού καί λυτρωτή του κόσμου.
Οι Εβραίοι δημιούργησαν τον Χιτλερισμό, ένα ακόμα αντιχριστιανικό τέρας, τον Αδόλφο Χίτλερ, που ήταν κατά το ήμισυ Εβραίος. Στο περιβάλλον του υπήρχαν πολλοί Εβραίοι, καθώς μάγοι, σατανιστές, και αποκρυφιστές. Διψούσε ακόρεστα για δόξα. Οι εωσφοριστές του «Σανχεντρίν» των Σιωνιστών του υπόσχονται ότι θα τον βοηθήσουν ν’ ανεβεί ψηλά, υπό τον όρο να εξαφανίσει τον Χριστιανισμό… Το 1933 ο χρυσός της γης τίθεται στους πόδας του φασιστικού, σατανικού τέρατος Χίτλερ, που έχει για σύμβολό του τον τεθλασμένο σταυρό της Μαύρης μαγείας, την «σβάστικα», με αποτέλεσμα δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι να χάσουν την ζωή τους στο πείραμα του Ναζισμού, να επιβάλει την θρησκεία της «Νέας τάξεως πραγμάτων». Τι πέτυχε όμως καί με αυτό ο Σιωνισμός; Δημιούργησε έναν ωκεανό Χριστιανικού αίματος, αλλά δεν αφάνισε την Χριστιανοσύνη. Αντιθέτως, η οργή του Χίτλερ στράφηκε εναντίον του γένους των σατανικών ευεργετών του με 6.500.000 θανατωθέντων Εβραίων.
Ο Σιωνιστικός Οικουμενισμός παρ’ όλες τις μεθοδεύσεις δεν κατόρθωσε να πλήξει την Θεοΐδρυτη Ορθόδοξη Εκκλησία, διότι όπως βροντοφωνάζουν οι Άγιοι Πατέρες μας:
«Αὕτη ἡ Πίστις τῶν Ἀποστόλων.
Αὕτη ἡ Πίστις τῶν Πατέρων.
Αὕτη ἡ Πίστις τῶν Ὀρθοδόξων.
Αὕτη ἡ Πίστις την Οἰκουμένην ἐστήριξεν».

Πηγές: «Ο Οικουμενισμός χωρίς μάσκα», Αρχιμ. Χαρ. Βασιλόπουλου. Εκδ. «Ορθόδοξος τύπος»

Νέα Εποχή


Εκείνος που αντιστρατεύεται απόλυτα και ολοκληρωτικά το νόμο και το σχέδιο του Θεού, είναι ως γνωστόν ο διάβολος. Προκειμένου να παρασύρει και να αλώσει την ανθρωπότητα, εκτός του πλήθους των πανουργιών και των μεθοδεύσεων που χρησιμοποιεί, αναδύει από τον τάφο τους και συγκεντρώνει όλες τις ειδωλολατρίες και τις πλάνες του παρελθόντος, προσπαθώντας να γοητεύσει και να συγκινήσει την ανθρωπότητα και τη νεολαία. Πρόκειται για την πανθρησκεία που λέγεται «Νέα Εποχή», την πλέον σκοτεινή και σατανική δύναμη που ονομάζεται «θρησκεία του σατανά».
Αρχές και ρίζες της «Νέας Εποχής», εντοπίζονται στη μυστηριακή θρησκεία της «Θεοσοφίας», που είναι θεματοφύλακας όλων των αρχαίων ειδωλολατρικών μυστηρίων, με κοσμοθεωρία και ηθική τον Ιουδαϊσμό και τον Βουδισμό. Είναι πανθεϊστική και αναμιγνύει τη Μυθολογία, το Γνωστικισμό και τη Μαγεία. Αποδέχεται τον Πνευματισμό, ενώ όλα τα στελέχη της είναι μέντιουμ. Αποτελείται από μια σύνθεση ανατολικών θρησκειών και αρχαίων μυστηριακών διδασκαλιών και πλανών. Ενός συνδυασμού γνωστικισμού και πνευματισμού, βασισμένου σε εσωτερικές μυστικές διδασκαλίες, μεταβιβαζόμενες από δαιμονικές οντότητες καθώς και σε διάφορους τύπους αποκρυφισμού, δηλαδή αστρολογίας, ανθρωποσοφίας, αριθμοσοφίας, παραψυχολογίας, θρησκείες Κ, λευκή και μαύρη μαγεία, νέο-σατανισμό, υπνωτισμό, αγνωστικισμό, γιόγκα, πανθεϊσμό, μετενσάρκωση κ.α. εκατοντάδες ομάδες, που οδηγούν δήθεν στη νιρβάνα (σωτηρία, τελείωση του ανθρώπου!!!) και τη διάλυση του προσώπου μέσα στον απρόσωπο θεο-φύση, που στην πραγματικότητα φέρνει την υποταγή των ανθρώπων στον…προσωπικότατο σατανά! Κατά την τρίτη χρονολογικά προεδρία της Θεοσοφικής εταιρείας (1880-1949) ετέθησαν τα θεμέλια και τα σχέδια επικράτησης της «Νέας Εποχής» σε…πνευματική επικοινωνία με τον «διδάσκαλο της σοφίας» της λευκής στοάς, τον Θιβετιανό Κούλ, που έλαβε δαιμονικά μηνύματα, τα οποία καταγράφηκαν σε βιβλία (καταστατικό) και αποτέλεσαν την σατανικά εμπνευσμένη πανθρησκεία.
Η «Νέα Εποχή», είναι μια κίνηση δυναμικού ρεύματος που αυξάνει συνεχώς αποκτώντας εκατομμύρια οπαδούς σε όλο τον πλανήτη. Είναι μια νέα κοσμοθεωρία, ένας νέος τρόπος ζωής, με νέες συνήθειες, νέες πρακτικές, ένα καινούργιο πλαίσιο αντιλήψεων για την οικονομία, την πολιτική, την υγεία, την τεχνολογία, τη θρησκεία κ.λ.π. Η «Νέα Εποχή» κατασκευάζει τα μεγάλα προβλήματα της ανθρωπότητας με τις δικές της σατανικές δυνάμεις και ακολούθως καυτηριάζει τα σοβαρά προβλήματα της ανθρωπότητας (ειρήνης, οικονομίας, υγείας, πείνας, εγκληματικότητας, περιβάλλοντος κ.α. δημιουργώντας την πεποίθηση ότι η ανθρωπότητα μπορεί να βγει από την κρίση και τα αδιέξοδά της, χωρίς πολέμους και ότι θα προοδεύσει περιμένοντας κάποιο…νέο σωτήρα (αντίχριστος).
Οι τρεις κύριοι στόχοι της «Νέας Εποχής» είναι:
Μια Παγκόσμια τάξη (παγκοσμιοποίηση),
Μια Παγκόσμια κυβέρνηση (εβραιοκρατία),
Μια Παγκόσμια θρησκεία (λατρεία στο σατανά).
Η κίνηση αυτή είναι αντιχριστιανική και αντίχριστη! Με τίποτα δεν μπορεί να δεχθεί ότι Μοναδικός Σωτήρας της ανθρωπότητας είναι ο Λυτρωτής μας Ιησούς Χριστός. Η «Νέα Εποχή», είναι ένα διαβολικό κατασκεύασμα και παρουσιάζεται με ένα πλήθος προσώπων και κοινοτήτων. Είναι ένα τεράστιο δίχτυ που ενώνει εκατοντάδες ομάδες και κινήσεις εκατομμυρίων ατόμων. Είναι ένα σύνδρομο που εισχωρεί παντού και απειλεί τα άτομα, την κοινωνία, τον πολιτισμό. Προσπαθεί να αγγίξει με κάθε τρόπο τα πάντα. Ασχολείται με ότι ψυχαγωγεί τη νέα γενιά, επηρεάζοντας και αλλοιώνοντας το φρόνημα, τις πεποιθήσεις, τον προσανατολισμό και τις αξίες των λαών και των νέων, απομακρύνοντάς τους απ’ τον Θεό με κατεύθυνση το διάβολο! Προωθεί μεταξύ άλλων, ένα παγκόσμιο σύστημα πιστωτικών καρτών, μια παγκόσμια εξουσία τροφοδοσίας, ελέγχου και προμήθειας τροφίμων σ’ όλο τον κόσμο, έναν παγκόσμιο φόρο με την εγκατάσταση νέου οικονομικού συστήματος, την εκτόπιση δια νόμου των υπαρχουσών θρησκειών και των θρησκευτικών συμβόλων, τη μύηση των μαζών στην αφιέρωση στο σατανά κ.α.
Στην κατεύθυνση του σατανισμού κάνουν κάθε δυνατή προσπάθεια, προκειμένου να επηρεάσουν και στη συνέχεια να οδηγήσουν τα παιδιά και τους νέους, χρησιμοποιώντας ένα πλήθος από μέσα, όπως θεάματα τηλεόρασης και εκδόσεις περιοδικών γεμάτες από δράκουλες, βρικόλακες, μάγους με υπερφυσικές δυνάμεις και ήρωες με τη μορφή διαβόλων. Χρησιμοποιούν επίσης, τη μουσική, ειδικά την rock και την heavy metal, τις κινηματογραφικές ταινίες, τις παραγωγές βιντεοταινιών, τα βιβλία τρόμου κ.λ.π.
Όλα αυτά κάτω από τον έλεγχο του σατανισμού, για να γίνει η ζωή όλων σατανική!

Στρατής Ανδριώτης
Πηγές: 1. «Κοινωνία unisex», Κ. Παπαδημητρακόπουλος. Εκδ. «Φωτοδότες»
2. «Σατανισμός και νεολαία. Ο κίνδυνος που εξαπλώνεται».Γερ. Ζαμπέλης. Εκδ. «Φωτοδότες»

4 Ιουλίου 2009

Μουσουλμανισμός - Ισλαμισμός




Ιδρυτής του Ισλαμισμού ήταν ο Μωάμεθ, που γεννήθηκε στη Μέκκα του 570μ.Χ. Εκ μητρός Εβραίας και ορφανός εκ πατρός από ηλικία 6 ετών, μεγάλωσε δουλεύοντας ως βοσκός μαζί με βεδουΐνους. Οδηγώντας καμήλες συναναστρεφόταν με Χριστιανούς εμπόρους που τους αγαπούσε ιδιαιτέρως. Από εκείνους διδάχθηκε την Αγία Γραφή που τον ενθουσίαζε. Νυμφεύθηκε σε ηλικία 25 ετών την 40χρονη χήρα Hatice. Απέκτησε παιδιά που όμως εγκατέλειψε καταφεύγοντας σε μια σπηλιά της ερήμου πλησίον της Μέκκα. Εκεί το έτος 610, σα να του παρουσιάσθηκε στον ύπνο του ο αρχάγγελος Τζιμπρεέλ (Γαβριήλ) που ήθελε να τον πνίξει επειδή δεν διάβαζε το χειρόγραφο που του έδινε! Εν τέλει ο αρχάγγελος του διάβασε μερικούς στίχους του κορανίου και ο Μωάμεθ πίστεψε για τον εαυτό του ότι ήταν σταλμένος του Θεού! Οι στίχοι αυτοί θεωρήθηκαν αντίγραφο του ιερού βιβλίου του Αλλάχ που το έστειλε στον Μωάμεθ!
Έκτοτε ανέλαβε να ιδρύσει θρησκεία που θα επανέφερε τους χριστιανούς στη θρησκεία του Αβραάμ, επιβεβαιώνοντας ότι ο ισλαμισμός ήταν εφεύρεση των Εβραίων για να πλήξουν τον Χριστιανισμό! Είναι βέβαιο ότι οι Εβραίοι δημιούργησαν τον Μωαμεθανισμό φοβούμενοι την εξάπλωση του Χριστιανισμού! Ο Μωάμεθ συμβουλευόταν πάντα Εβραίους αστρολόγους, μάγους, αποκρυφιστές (κορυφαίος ο Ουάρακας). Εν συνεχεία πραγματοποιεί το κήρυγμά του στη Μέκκα επί 10 συνεχή χρόνια χωρίς κανένα αποτέλεσμα, καταφεύγοντας τελικά στη Μεδίνα. Μεταξύ άλλων δηλώνει λάτρης των γυναικών καί των αρωμάτων με αποτέλεσμα να παντρευτεί 11 (έντεκα) γυναίκες (τουλάχιστον οι 3 ήταν Εβραίες)!!!
Εν συνεχεία προσθέτει «έξυπνα» στη θρησκεία του εβραϊκές συνήθειες, εκθειάζοντας τον Αβραάμ! Επίσης, πήρε πολλά στοιχεία από την ειδωλολατρία των Αράβων που θεωρούσαν θεό τον Αλλάχ. Δεν παρέλειψε φυσικά να εκλάβει στην θρησκεία του και πολλά στοιχεία από τον Χριστιανισμό για να προσελκύσει οπαδούς. Κατά την διάρκεια της «πνευματικής του ζωής», αισθανόταν ότι άκουγε βροντές και κάθιδρος έπεφτε στο έδαφος, βγάζοντας αφρούς από το στόμα, ερμηνεύοντας την κατάσταση αυτή ως «θεϊκές» αποκαλύψεις! Έταξε στους πιστούς του ότι στον παράδεισο, τους αναμένουν σαρκικές απολαύσεις, πετυχαίνοντας μεγαλειώδης νίκες σε διαφόρους πολέμους που προκάλεσε με άλλους λαούς. Κατάφερε έτσι να ενώσει τους Άραβες πριν πεθάνει το 632μ.Χ.
Από τους οπαδούς του θεωρήθηκε «άγιος», «τέλειος», «φως», χωρίς αμαρτίες(;), ενώ από διαφόρους βιογράφους της εποχής που έζησε θεωρείται ως επιληπτικός, γυναικάς, άνθρωπος των «ηδονών» γι’ αυτό δεν προτίμησε τον Χριστιανισμό που τον γοήτευε όταν ήταν νέος, διότι η πίστη στον Χριστό απαιτούσε θυσίες και όχι απολαύσεις και ηδονές! Κατόπιν δημιουργήθηκε ο ασκητισμός των μουσουλμάνων (τάγματα) με κυριότερο του «δερβίσηδες», που ένας τρόπος για να ενωθούν με τον Αλλάχ είναι οι άγριες κραυγές, οι χοροπηδηχτοί χοροί σ’ ένα πόδι με συνοδεία μουσικής, οι σπασμοί κ.α. Νηστεύουν «αυστηρά» επί ένα μήνα (ραμαζάνι) μόνο την ημέρα, αλλά μετά τη δύση του ήλιου επιτρέπονται όλα! Προσεύχονται μόνο οι άνδρες στο τζαμί και ο αρχηγός τους ο ιμάμης που θεωρείτε αλάθητος λέει την προσευχή. Ιερό καθήκον τους είναι ο ιερός πόλεμος (τζιχάντ) κατά παντός αλλοθρήσκου που θεωρείται άπιστος. Συνοπτικά το ισλάμ βασίζεται στην ομολογία της πίστεως, στην ελεημοσύνη, σε 5 προσευχές την ημέρα, στην νηστεία-ραμαζάνι και στο προσκύνημα στη Μέκκα. Το κοράνι θεωρείτε ιερό βιβλίο, έχει 114 κεφάλαια και κάθε λόγος που εμπεριέχεται έχει 7(;) διαφορετικές ερμηνείες! Αναφέρεται συχνά σε γυναίκες, σεξ, φαγοπότι! Είναι αυστηρά τα μέτρα για την γυναίκα που θα μοιχεύσει, η οποία λιθοβολείται, ενώ ο άνδρας δεν τιμωρείται διότι η γυναίκα σύμφωνα με το κοράνι είναι κατώτερη από τον άνδρα. Επίσης όποιος κλέψει του κόπτεται το χέρι. Ο Αλλάχ έχει 99 ονόματα-ιδιότητες και οι μουσουλμάνοι προσδοκούν και αυτοί ανάσταση νεκρών όπου οι καλοί στον παράδεισο θα γεύονται ένα ολόκληρο βουνό πιλάφι και θα πίνουν κρασί από έναν ποταμό, παρέα με γυναίκες, που όμως «θεολογικά» όλα αυτά προσπαθούν να εξηγηθούν αλλιώς!
Επιδίωξη του ισλαμισμού είναι η ισλαμική εξουσία (βλ. χομεϊνισμό στο Ιράν και στο Λίβανο με την Χεζμπολάχ). Οι μουσουλμάνοι είναι χωρισμένοι σε σουνίτες και σιΐτες, οι οποίοι χωρίστηκαν μετά το θάνατο του Μωάμεθ λόγω διαδοχής. Οι σουνίτες (90%) ως «ορθόδοξοι» μουσουλμάνοι και οπαδοί της παράδοσης, έβαλαν νέο ηγέτη τον καλύτερο φίλο του Μωάμεθ, τον Αμπού Μπακρ που πρέσβευε ότι: «ο Μωάμεθ πέθανε… το ισλάμ ζεί», ενώ οι σιΐτες που παρουσιάζονται ως αιρετικοί με διαφορές στην ερμηνεία του κορανίου, ήθελαν κληρονόμο τον γαμπρό του Μωάμεθ. Θεωρούνται «μάρτυρες» γιατί καταπιέζονται από τους σουνίτες και έχουν για ηγέτες τους αγιατολάδες και τους μουλάδες. Οι σουνίτες ήταν οι δημιουργοί της οθωμανικής και της μογγολικής αυτοκρατορίας. Σήμερα δραστηριοποιούνται από την Ινδονησία, την Ινδία, την Κεντρική Ασία, τον αραβικό κόσμο και την Αφρική ως την Ευρώπη. Οι σιΐτες συναντώνται στο Πακιστάν, τη Σαουδική Αραβία, στο Αφγανιστάν, στο Κουβέϊτ.
Τάγματα των μουσουλμάνων είναι οι ισμαηλίτες που αποσχίσθηκαν από τους σιΐτες αποδεχόμενοι μόνο τους 6 πρώτους ιμάμηδες. Δρούν σε Αίγυπτο και Συρία. Οι σκληροπυρηνικοί Ουαχαμπίτες ηγεμονεύουν στη Μέκκα και την Μεδίνα της Σαουδικής Αραβίας απ’ όπου χρηματοδοτούνται σε όλο τον κόσμο οι ανεγέρσεις τζαμιών, μουσουλμανικών σχολείων, οργανώσεων, φυσικά και η διάδοση του ισλάμ. Επίσης, τάγματα είναι οι «αδελφοί μουσουλμάνοι» που πολεμούν τον εθνικισμό και τις επιρροές της Δύσης. Οι φανατικοί και αδιάλλακτοι Δρούζοι στη Συρία, την Ιορδανία και στο Λϊβανο που διαφέρουν σε θέματα πίστης (αργία Πέμπτη, μονογαμία, μετενσάρκωση κ.α.). Ο σουφισμός, δηλ. οι μυστικιστές ισλαμιστές με έμφαση στον ασκητισμό. Ήπιας μορφής ισλαμισμού, θεωρείται το τουρκικό εκκοσμικευμένο ισλάμ.
Οι επικινδυνότεροι είναι οι ακραίοι εξτρεμιστές που ακολουθούν με φανατισμό πολιτικά καθεστώτα τύπου Σαντάμ, Χαφέζ Αλ Άσαντ κ.α. Γνωστές οργανώσεις είναι η Τζαμά Ισλαμίγια από την Ινδονησία που είναι το μεγαλύτερο μουσουλμανικό κράτος του κόσμου με 220 εκατ. κατοίκους (85% μουσουλμάνοι). Η Χιζμπούλ Μουτζαχιντίν δρουν στο Πακιστάν, στην Ινδία και στην περιοχή του Κασμίρ. Η εκτός νόμου Σιπάχ-ε-Σαχάμπα (σουνίτες). Στο Αφγανιστάν οι ομάδες Ταλιμπάν και η Αλ Κάϊντα. Στις Φιλιππίνες το κίνημα Αμπου Σαγιάφ που συνδέετε με την Αλ Κάϊντα καθώς και άλλες οργανώσεις.
Σήμερα το ισλάμ αριθμεί παγκοσμίως ένα δισεκατομμύριο πιστούς.
Έχουν άραγε καμία σχέση όλα αυτά τα μορφώματα με την θεϊκή παρουσία και τη διδασκαλία του Ιησού Χριστού, των μαθητών Του, των Αποστόλων καί των Αγίων Πατέρων της Ορθοδόξου Εκκλησίας;


Στρατής Ανδριώτης

Rock καί σατανισμός


Στο εξωτερικό έχει ιδρυθεί προ ετών μια κίνηση με την επωνυμία Νέα Εποχή, η οποία αυξάνεται συνεχώς, αποκτώντας εκατομμύρια οπαδούς, έχοντας πάρει διαστάσεις δυναμικού ρεύματος. Η κίνηση αυτή είναι μία νέα κοσμοθεωρία, ένας νέος τρόπος ζωής, με νέες συνήθειες, νέες πρακτικές, ένα καινούργιο πλαίσιο αντιλήψεων για την οικονομία, την πολιτική, την υγεία, την τεχνολογία, τη θρησκεία κ.λ.π. Οι τρεις κύριοι στόχοι της Νέας Εποχής, είναι:
· Μία παγκόσμια τάξη
· Μία παγκόσμια κυβέρνηση
· Μία παγκόσμια θρησκεία
Η κίνηση αυτή ετοιμάζει το έδαφος για το νέο σωτήρα, δηλ. τον αντίχριστο! Για τους σκοπούς αυτούς, έχουν δουλέψει, σκληρά καί σατανικά. Προκειμένου να εγκαθιδρύσουν μία παγκόσμια κυβέρνηση, τους είναι απαραίτητο να μην υπάρχουν κράτη. Οι λαοί της γης, να γίνουν ένα. Μόνο μέσα απ’ την ισοπέδωση, μπορούν να περάσουν αυτά που θέλουν. «Ένας ολόκληρος κόσμος από τεχνοκράτες, γραφειοκράτες, μάνατζερ, προμότερς, ντίλερς, ειδικούς πολιτικούς, παραγωγούς, προαγωγούς, επιβάλλουν τρόπους ζωής. Καθορίζουν τι θα φάμε, τι θα φορέσουμε, τι θα διαβάσουμε, τι θα δούμε, τι θα κάνουμε, τι θα ψηφίσουμε. Τα πλήθη υπακούουν μ’ ενθουσιασμό, έχοντας μάλιστα την πλάνη, ότι κάνουν τις δικές τους επιλογές.
…Κάνουν κάθε δυνατή προσπάθεια, προκειμένου να επηρεάσουν καί στη συνέχεια να οδηγήσουν στην κατεύθυνση αυτή του σατανισμού, τα παιδιά, τους νέους, χρησιμοποιώντας ένα πλήθος από μέσα: Ιστορίες στην τηλεόραση με κινούμενα σχέδια ή περιοδικά κόμικς γεμάτα από δράκουλες, βρικόλακες, μάγους καί μάγισσες με υπερφυσικές δυνάμεις που κυβερνούν το σύμπαν, ή ήρωες με τη μορφή διαβόλου όπως ο Μπάτμαν. Παιχνίδια, κινηματογραφικές ταινίες, βιντεοκασέτες, βιβλία κ.λ.π. τρόμου.
Το σπουδαιότερο όλων είναι η μουσική. Η μουσική σύμφωνα με την ALICE BAILEY, μίας εκ των θεμελιωτών της κίνησης, είναι «ένα από τα πιό σύγχρονα μέσα επηρεασμού των μαζών, ενώ αποτελεί ένα μέρος της όλης προσπάθειας για την υποδοχή από τους νέους των ιδεών της Νέας Εποχής». Με τη μουσική θέλουν να επηρεάσουν τις μάζες, να τις κατευθύνουν καί να τις μυήσουν στις ιδέες καί τους σκοπούς της Νέας Εποχής καί στο σατανισμό. Είναι αδύνατο να το επιτύχουν αν ο κάθε λαός, διατηρεί τη δική του πολιτιστική – μουσική κληρονομιά κι έχει τις δικές του μουσικές εκφράσεις. Η λύση τους δόθηκε με την παγκόσμια επικράτηση, την παγκόσμια κυριαρχία καί την παγκόσμια ισοπέδωση μ’ ένα καί μόνο μουσικό είδος. Πρόκειται για το ροκ εντ ρόλ κι όλα του τα παρακλάδια. Δημιούργησαν τις γνωστές πολυεθνικές του ήχου, τις οποίες καί ελέγχουν απόλυτα. Ο Μίκης Θεοδωράκης έγραψε: «6 εταιρείες καλύπτουν το 90% της ελληνική αγοράς, απ’ τις οποίες οι 4 είναι θυγατρικές πολυεθνικών, η μία έχει έμμεση σχέση με τους ξένους καί η τελευταία παρουσιάζεται Ελληνική». Ο Στέλιος Καζαντζίδης, δηλώνει ότι οι δισκογραφικές εταιρείες ελέγχονται απ’ το μεγάλο Εβραϊκό κεφάλαιο περνώντας «αποβλακωτικά ακούσματα στη νεολαία».
Διάλεξαν το ροκ γιατί οι ρίζες του βρίσκονται στο σατανισμό! Η μουσική αυτή, ξεκίνησε μεν μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, όμως οι ρίζες κι η καταγωγή της είναι στην Αφρική, τη Ν. Αμερική καί τις Ινδίες, όπου υπάρχουν έθιμα καί τελετές (μαγείες, σεξουαλικά όργια, λατρεία του σατανά) που γίνονται με τη συνοδεία αυτού του είδους της μουσικής. Μια μουσική από φολκλορικούς σκοπούς, με όλες τις δεισιδαιμονίες, τις δοξασίες, τις πεποιθήσεις καί τις συνήθειες απολίτιστων λαών καί αγρίων φυλών. Μια μουσική τελετουργική πρωτόγονων Αφρικανικών Θρησκειών. Μ’ αυτήν οι «μάγοι» ιερείς των ειδώλων καλούσαν τα «ακάθαρτα πνεύματα», δηλαδή τους δαίμονες που έφθαναν αμέσως κι ενεργούσαν κατά περίπτωση!!!
Ο μουσικολόγος Ρομπέρτο Λέϋντι γράφει πως: «η δομή του ροκ συναντιέται στους χορευτικούς ρυθμούς των πρωτογόνων φυλών, ρυθμούς που αποβλέπουν στη δημιουργία φαινομένων καταληψίας καί αυτοΰπνωσης»!!! Οι ρυθμοί αυτοί πηγάζουν απ’ τις τελετές βουντού που εκφράζουν τη μαύρη μαγεία καί μάλιστα τη χειρότερη μορφή της. Σε αρκετές ταινίες τρόμου περιέχονται σκηνές από το Βουντού, με ανθρωποθυσίες, τελετές στα νεκροταφεία, διάφορα σεξουαλικά όργια καί τραγούδια όπου μουσικοί, χορευτές καί κοινό καταλαμβάνονταν από έκσταση καί υστερία, κάτω από ένα εξαντλητικό χορό σε πάτωμα σημαδεμένο με μαγικά σύμβολα, που καλούνται πνεύματα τα οποία εισέρχονται μέσα στους μυημένους...
Το βουντού, η μαγεία κι ο ανατολικός μυστικισμός είναι τα προστάδια της σατανικής λατρείας.
Το περιεχόμενο του ροκ διαιρεί τα τραγούδια της σε 4 κατηγορίες:
1. Στη θρησκεία (Ο Χριστιανισμός χρησιμοποιείται άλλοτε με περιφρόνηση κι άλλοτε κατά τρόπο βλάσφημο).
2. Στη σεξουαλική ανηθικότητα
3. Στα ναρκωτικά
4. Στις πολιτικές φιλοσοφίες καί ιδέες.
Η εφημερίδα Weekly World News του Λος Άντζελες γράφει: « Η ροκ μουσική δοξάζει τον σατανά» καί το περιοδικό Ποπ καί ροκ «Μάγοι, μάγισσες, ξωτικά βρικόλακες, μαύρη καί λευκή μαγεία, πνεύματα, ξόρκια, παρελαύνουν μέσα στους στίχους των μουσικών ροκ… Το 90% των ροκ συγκροτημάτων έχουν αναφερθεί σε τέτοια θέματα». Από το 1956, που η χρονιά αυτή θεωρείται σαν η αφετηρία του ροκ, έχουν γραφεί εκατοντάδες δίσκοι που αναφέρονται στη μαγεία, λευκή καί μαύρη. «Σχεδόν πίσω από κάθε ψυχεδελικό συγκρότημα της δεκαετίας του ’60 στην Αμερική, υπήρχε καί κάποιος γκουρού» (Ποπ καί ροκ). Στις δεκαετίες του ’70 καί ’80, εκατοντάδες δίσκοι ηχογραφήθηκαν εμπνευσμένοι απ’ τις ανατολικές θρησκείες… Σε εξώφυλλα δίσκων υπάρχουν ολόκληρα κείμενα - κηρύγματα υπέρ του Ινδουϊσμού.
Η δαιμονολατρεία στο ροκ, αρχίζει από τον βασιλιά του, τον Έλβις Πρίσλεϋ, με το τραγούδι «Είσαι ο διάβολος μεταμορφωμένος». Ακολουθούν οι Μπήτλς με τα άλμπουμ «Ο διάβολος στην καρδιά της», « Το λευκό άλμπουμ του διαβόλου». Από τότε, σχεδόν όλα τα συγκροτήματα κάνουν αναφορές στο σατανισμό, τη μαγεία, τον πνευματισμό, τον αντίχριστο κλπ. Το ροκ έχει πλήθος από διαβολικές ονομασίες: Τα αρχικά του Αυστραλιανού συγκροτήματος AC/DC σημαίνουν: «Anti-Christ (Αντίχριστος) / Death to Christ (Θάνατος στο Χριστό). Το συγκρότημα αυτό έχει πουλήσει πάνω από 25 εκατομμύρια δίσκους στους θαυμαστές του. Τα αρχικά του συγκροτήματος Kiss σημαίνουν: «Kings In satan’s Service» (δηλ, Βασιλείς στην υπηρεσία του σατανά). Άλλα συγκροτήματα φέρουν το όνομα Lusifer που σημαίνει «Κύριος των δαιμόνων καί άρχων του σκότους» καί άλλα φέρουν απροκάλυπτα το όνομα του σατανά (Satan, Satan Jouers, Demon flight, Demon Eyes, Demon Thor κλπ.). Το σουηδικό συγκρότημα «ΑΒΒΑ» που σημαίνει «Πατέρας του ουρανού» γράφεται με αντεστραμμένο Β δηλαδή «Πατέρας του σκότους»! Οι μυστικές τελετές μαύρης μαγείας, ονομάζονται «Σάββατα». Αυτό είναι καί το όνομα του συγκροτήματος «Black Sabbath. Πολλά συγκροτήματα έχουν ονόματα προερχόμενα από την λέξη «Oz» που έχει σεξουαλική καί σατανική ερμηνεία. Ο τραγουδιστής Alice Cooper, είναι αφιερωμένος τελείως στο σατανά. Πολλά συγκροτήματα χρησιμοποιούν το σύμβολο «ΕΣ», που είναι βγαλμένο απ’ τα σύμβολα του αποκρυφισμού καί δηλώνει το θεό Θωρ, που ερμηνεύεται «Σατανάς» καί άλλα πολλά συγκροτήματα υμνούν το διάβολο ή είναι απροκάλυπτα σατανιστές όπως: οι Pink Floyd, Rolling Stones, Black Sabbath, AC/DC, Dio, Bee Gees, Iron Maiden, Queen, The Kings, κλπ.
Τραγουδιστές συγκροτημάτων δηλώνουν: «Πιστεύω στο διάβολο σαν σε Θεό» (Peter Griss), «Ο σατανάς θα μπορούσε να ήταν θεός» (Bill Ward- Black Sabbath), ο Geeper (Black Sabbath) ισχυρίζεται ότι μπορεί να δεί το διάβολο. Στα εξώφυλλα των δίσκων του Ronnie James, φιγουράρει η εικόνα του σατανά, οι Led Zeppelin τραγουδούσαν μηνύματα όπως: «Εγώ πρέπει να ζω για το διάβολο», «Θέλω ο Χριστός να γονατίσει προ του σατανά», και ο Paul Mc Cartney είχε διακηρύξει: «Κανένας μας δεν πιστεύει στο Θεό». Ο Kiss γράφει σε δίσκο του: «Ο διάβολος είναι ο θεός σου», σε εξώφυλλο δίσκου των Black Sabbath εικονίζεται σατανική αστραπή που στεφανώνει το 666, τον αριθμό του αντιχρίστου, Οι AC/DC έχουν πλήθος τραγουδιών που προτρέπουν τη νεολαία ν’ ακολουθήσει το κακό καί να ελπίζει στην κόλαση μαζί με τον σατανά, οι Heavy Pettin φωνάζουν πως «η κόλαση είναι όμορφη», οι Εagles υμνούν τη δόξα του εωσφόρου καί το βασίλειό του, την κόλαση καί οι Baron Rojo τραγουδούν για την γοητεία της κόλασης, ο Ozzy Osbourne ελπίζει ότι η δύναμη που τον βοηθά να γράφει μουσική είναι αυτή του διαβόλου, του σατανά, καί ένα ολόκληρο άλμπουμ το «Speak of the Devil (Mιλώντας με το διάβολο)» είναι εμπνευσμένο απ’ αυτόν, οι Rolling Stones τραγουδούν το «συμπάθεια στο διάβολο» που θεωρείται ο ύμνος των σατανιστών, ο επικεφαλής του συγκροτήματος Mick Jagger έχει αφιερωθεί στο σατανά καί συχνά αναφέρεται σαν «δαίμονας του ροκ». Από την ροκ δισκογραφία δεν λείπει καί το όνομα του αντίχριστου (666). Οι Αphrodite’s Child ηχογράφησαν ένα άλμπουμ με τίτλο «666»! Οι Iron Maiden έγραψαν το δικό τους «Νumber Of The Beast».
Τα μηνύματα που περνούν αυτά τα συγκροτήματα είναι: «σατανάς είναι θεός, είναι θεός… δεν μου γουστάρει ο θεός… είναι ο γλυκός μου σατανάς, ο σατανάς είναι δυνατός. Θα σου δώσει το 666… Ο παράδεισος ξεψυχάει, πολεμάτε μαζί με το σατανά. Ο διάβολος είναι ο κύριος…». Ο Τζών Λένον τραγουδά: «Ο Χριστιανισμός θα χαθεί, θα ζαρώσει, θα εξαφανισθεί, δεν το συζητώ, γιατί έχω δίκιο καί θα δικαιωθώ. Είμαστε πιο δημοφιλείς απ’ τον Ιησού Χριστό. Δεν ξέρω ποιος θα χαθεί πρώτος, το ροκ εντ ρολλ ή ο Χριστιανισμός». Οι Βlack Widow τραγουδούν: «Έλα στο Σάββατο, ο σατανάς είναι εδώ» καί οι Kiss «ανατράφηκα από ένα δαίμονα… καί σε διατάζω να γονατίσεις μπρος στο θεό του κεραυνού…», οι Possessed λένε τα εξής φρικιαστικά: «΄Έχω διαταγή από το έξοχο κακό τον κύριό μου σατανά, να καταστρέψω ότι οι θνητοί αγαπούν περισσότερο. Ο σατανάς είναι ο ενσαρκωμένος μου αφέντης, κραυγάσατε δόξα στον ανίερο φιλοξενούμενό μου», οι AC/DC τραγουδούν: «…θα σε πάρω στην κόλαση, θα σε πάρω! ο σατανάς θα σε πάρει! Οι καμπάνες της κόλασης, Ναι!...»
Στα εξώφυλλα των δίσκων, πέραν απ’ τις ερωτικές καί άλλες σκηνές, διακρίνονται: Σατανικά σύμβολα, όπως αναποδογυρισμένα τρίγωνα (σε αντίθεση του γνωστού τριγώνου που συμβολίζει την Αγία Τριάδα), πυραμίδες (επαφή με τον υπερφυσικό κόσμο των πνευμάτων), πεντάγραμμα (χρησιμοποιούνται στην μαγεία), εξάγραμμα (για μάγια), ο αριθμός 666 (αριθμός αντίχριστου) καί πλήθος άλλα σύμβολα καθώς και σκηνές ανθρωποθυσιών, μαύρες λειτουργίες καί σατανικές αναπαραστάσεις. Μορφές αποκρουστικές, σατανικές, που θυμίζουν το διάβολο, τη φρίκη, το θάνατο, την κόλαση!
Αυτή η αιμοβόρα, η απαίσια, η ολέθρια, η αποκρουστική μορφή του σατανά, είναι καθαρά αποτυπωμένη καί στα ίδια τα πρόσωπα, την εμφάνιση καί τις κινήσεις των ροκ «αστέρων» (τραγουδιστών καί συγκροτημάτων). Ο τρόπος που παίζουν τη μουσική τους, η ίδια η αγριάδα της μουσικής τους, συμπληρώνουν τέλεια το σατανικό τοπίο. Όλα αυτά, εύκολα κανείς τα διακρίνει στις συναυλίες, στα βίντεο-κλιπ, στις φωτογραφίες καί τις αφίσες τους… Υπάρχουν εταιρείες δίσκων στην υπηρεσία του διαβόλου. Στην Αμερική υπάρχει σε παγκόσμιο επίπεδο μια ένωση με τον τίτλο WICCA που σημαίνει «Ένωση μάγων καί εξορκιστών». Τα μέλη της ελέγχουν τρείς επιχειρήσεις δίσκων μουσικής. Σκοπός του δίσκου που κυκλοφορεί είναι το να καταστρέψει κάθε τι το χριστιανικό στην ψυχή του νέου καί επιπλέον να διαφθείρει τον εσωτερικό του κόσμο, υποβάλλοντας τους νέους στην καθοδήγηση του σατανά! Η WICCA ανέδειξε καί διατηρεί στην επιφάνεια πολλούς γνωστούς σημερινούς καλλιτέχνες. Υπάρχει επίσης καί άλλη ομάδα, η Garry Funkell, η οποία παράγει δίσκους, με σκοπό τη μεθοδική εισαγωγή των νέων στο σατανισμό.
Η μουσική αυτή δεν δημιουργήθηκε για να μας διασκεδάσει. Το συγκεκριμένο μουσικό είδος που εξετάσαμε, προέρχεται απ’ το βούρκο, το ψέμα, τη λάσπη. Τραγουδά ότι κατώτερο. Το κτηνώδες σεξ, τα ναρκωτικά, τις ανωμαλίες, τη βία, τον ίδιο το διάβολο. Κι αν καμιά φορά μιλά και για την ειρήνη καί γίνονται συναυλίες υπέρ της πείνας στις χώρες του τρίτου κόσμου κι αν τραγουδά για την κατάργηση των εξοπλισμών, τα πράγματα δεν αλλάζουν. Απλώς οι επιτήδειοι προσπαθούν να το εμφανίσουν στον κόσμο καί την νεολαία πιο ανθρώπινο, πιο κοινωνικό, ότι τάχα αξίζει, καί τις εισπράξεις τους τις διαθέτουν… υπέρ φιλανθρωπικών σκοπών.
Οι επιπτώσεις απ’ το άκουσμα αυτής της μουσικής, είναι ότι το «ακάθαρτο πνεύμα» που κατακλύζει κάθε συμμετέχοντα τραγουδιστή ή ακροατή, τον εξοικειώνει με το σατανικό κόσμο καί τα σύμβολα, τον αποπροσανατολίζει, τον διαφθείρει, φέρνει τον μηδενισμό στη ζωή του καί τον μυεί στον σατανισμό που είναι καί ο απώτερος στόχος τους. Στην περίπτωση όμως που μερικοί φθάνουν να υμνούν τον σατανά καί το βούρκο του, τότε μιλάμε για τρέλα, για πραγματική κατάντια, που χειρότερή της δεν υπάρχει!
Αυτή είναι η «σύγχρονη» καί «μοντέρνα» μουσική που ακούμε, ακόμη κι όταν δεν θέλουμε! Που βάλθηκαν να μας κάνουν να την ακούμε απ’ το πρωϊνό μας ξεκίνημα, ως την βραδινή μας κατάκλιση. Καί κάποια συγκροτήματα ή τραγουδιστές της, να τα ’χουμε ψηλά στα δωμάτιά μας, ινδάλματα στη ζωή μας, βαθιά μεσ’ την ψυχή μας…
Ο Απόστολος Παύλος λέγει: "μη μετέχετε στα έργα του σκότους που δεν φέρνουν κανένα οφέλιμο καρπό" (Εφ.ε' 11) και "μη δίνετε καμιά αφορμή στο διάβολο ώστε να μπαίνει ανάμεσά σας" (Εφ. δ' 27).
Στρατής Ανδριώτης
Πηγές: «Ο σατανισμός στη μουσική ΡΟΚ» - Κ.Γ. Παπαδημητρακόπουλος, Εκδόσεις «Φωτοδότες».