4 Ιουνίου 2015

Οι προγαμιαίες σχέσεις και τα σαρκικά αμαρτήματα

 Δ. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ

Οἱ προγαμιαῖες σχέσεις καί τά σαρκικά ἁμαρτήματα

Ὁ Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος, ἀκολουθώντας τήν διδασκαλία τοῦ Κυρίου καί τῆς Ἐκκλησίας μας, ἦταν τελείως ἀντίθετος μέ τήν ἀνηθικότητα, τίς προγαμιαῖες σχέσεις καί τήν ὅποια σαρκική ἁμαρτία καί διαστροφή.
Ἀναφορικά μέ τίς προγαμιαῖες σχέσεις καί τήν σαρκική ἁμαρτία, ἔλεγε σέ μία μητέρα: «Νά προσέχεις καί νά προσεύχεσαι, τά παιδιά σου νά μή πέσουν στήν σαρκική ἁμαρτία. Βέβαια καί μέ τόν λογισμό ἁμαρτάνει κανείς, ἀλλά ἐλαφρότερα, ἐνῶ μέ τήν σαρκική συνεύρεση πολύ βαρύτερα, γιατί μ’ αὐτήν γίνονται βαθειές ἀλλαγές καί ζημιές στήν ψυχή»[163]...
Ὡς Πνευματικός ὁ Ἅγιος δέν ἦταν καθόλου χαλαρός, ἀλλά, ἀντίθετα, υἱοθετοῦσε καί δίδασκε ὡς ἐπιβεβλημένη τήν ἠθική καθαρότητα καί τήν ἀποχή ἀπό κάθε σαρκική ἁμαρτία πρίν ἀλλά καί μετά τόν Γάμο. Ἦταν πολύ ἀνεκτικός στόν ἁμαρτωλό, ἀλλά μέ σκοπό νά τόν ὁδηγήσει στή διόρθωση. Ἐπίσης, δέν δεχόταν καμμία μορφή ἀνωμαλίας, εἴτε ἐντός εἴτε ἐκτός τοῦ Γάμου[164]. Συνιστοῦσε τήν ἄσκηση, τήν ἐγκράτεια καί τόν Θεῖο ἔρωτα.

Μέ τόν ἔρωτα γιά τήν ἐγκράτεια, ὁ ὁποῖος καλλιεργεῖται ἀπό ἀγάπη γιά τόν Χριστό, κατά τό τοῦ Ἁγ. Ἀπ. Παύλου: «ὑποπιάζω μου τό σῶμα καί δουλαγωγῶ, μήπως ἄλλοις κηρύξας αὐτός ἀδόκιμος γένωμαι» (Α΄ Κορ. 9, 27) μεταστοιχειώνεται τό ὑλῶδες τῆς σάρκας πρός τήν ἀκρώρεια τῆς ἀπάθειας.
«Προχθὲς», διηγεῖται ὁ Ὅσιος Πορφύριος, «ἦλθε ἐδῶ ἕνας καὶ μοῦ λέει:
— Ἐσὺ ὑποστηρίζεις τὶς θεωρίες τοῦ τάδε (δὲν συγκράτησα τὸ ὄνομά του) περὶ ἀπολαύσεως τῶν ἀνθρωπίνων ἡδονῶν καὶ τοῦ ἔρωτος;
Τοῦ λέγω:
— Νά ἐγὼ τί ὑποστηρίζω καὶ τί πρεσβεύω: Ἄνοιξε τὸ Μηναῖο τοῦ Ἰουνίου στὶς 14 τοῦ Ἁγίου Μεθοδίου. Ἐκεῖ στὸν κανόνα θὰ βρεῖς πῶς μετατρέπει ὁ Χριστὸς τὰ πάθη εἰς ἀπάθειαν.
Τοῦ τὸ διάβασα, τοῦ τὸ ἐξήγησα καὶ εὐχαριστήθηκε πολύ.
— Βρές το καὶ σὺ καὶ πάρε με τηλέφωνο.
(Τὸ βρῆκα. Αὐτὸ εἶναι: Χαλιναγωγῶν σὺ τῶν παθῶν τὰ σκιρτήματα, τῆς ἐγκρατείας ἔρωτι μετεστοιχείωσας τῆς σαρκὸς τὸ ὑλῶδες, πρὸς τὴν τῆς ἀπαθείας, Πάτερ, ἀκρώρειαν). (ᾨδὴ α΄, τοῦ Ἁγίου Μεθοδίου, 14 Ἰουνίου).
— Ὁ Χρι­στὸς δὲν ξεριζώνει κάτι ποὺ φύτευσε μέσα μας. Ἀλλὰ τὸ ἐκκεντρίζει, τὸ μεταστοιχειώνει, ἀπὸ ἄγριο τὸ κάνει ἥμερο. Τὸ στρέφει στὸν Χριστὸ καὶ τὸ ἁγιάζει. Παράδειγμα ἡ Ἁγία Μαρία ἡ Αἰγυπτία, ὁ Ἅγιος Μωυσῆς ὁ Αἰθίοψ, καὶ τόσοι ἄλλοι»[165].

Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης


[163] Ἀνθολόγιο, σελ. 69.

[164] Συνομιλία γιά τόν Ἅγιο Πορφύριο μέ τόν κ. Γ. Ἀρβανίτη(στενό συνεργάτη τοῦ Ἁγίου) στό Μήλεσι στίς 17-2-2015. Ἡ συνομιλία εἶναι δημοσιευμένη 1)στό Ἱστολόγιο http://hristospanagia3.blogspot.gr/ καί 2)στήν Ἱστοσελίδα: http://www.hristospanagia.gr/  μέ τίτλο Συνομιλία γιά τόν Ἅγιο Πορφύριο μέ τόν κ. Γ. Ἀρβανίτη_mp3 στίς ἡλεκτρονικές διευθύνσεις http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/03/mp3_28.html καί  http://www.hristospanagia.gr/?p=39473 ἀντίστοιχα.

 
[165] Ἀπὸ τὸ βιβλίο “Ἡ θεϊκὴ φλόγα ποὺ ἄναψε στὴν καρδιά μου ὁ Γέρων Πορφύριος“ , http://www.porphyrios.net

6 σχόλια:

Κωστής είπε...

Προς βοήθεια στους συνομηλίκους μου νέους/νέες παραθέτω κάποια στοιχεία για τους πονηρούς λογισμούς της πορνείας/φαντασίας ,αλλά και της κατάκρισης (πονηρές φαντασίες και κατάκριση) που με βοηθούν στη ζωή μου (στην πράξη) :

Επιστήμη των επιστημών και τέχνη των τεχνών είναι η αντιμετώπιση των κακούργων και πονηρών λογισμών. Άριστος τρόπος και τέχνη αντιμετωπίσεώς τους είναι το να βλέπουμε την φαντασία με την οποία γίνεται η προσβολή, βοηθημένοι από την Χάρη του Κυρίου και να φυλάγουμε το νου μας όπως προφυλάγουμε το μάτι μας και μ' αυτό παρακολουθούμε άγρυπνα όποιον τύχει να έρχεται να μας το χτυπήσει και με όλη μας τη δύναμη εμποδίζουμε να μπει σ' αυτό η παραμικρή αγκίδα. (Άγιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος)

Πρώτα υπάρχει η προσβολή της κακής σκέψεως. Δεύτερο ο συνδυασμός, όταν ανακατώνονται οι δικοί μας και οι δαιμονικοί λογισμοί. Τρίτο, η συγκατάθεση, όταν οι λογισμοί μας συσκέπτονται με τους δαιμονικούς λογισμούς για να διαπράξουν το κακό. Τέταρτο είναι η αισθητή πράξη, δηλ. η αμαρτία. Αν ο νους προσέχει με νήψη, με την αντίρρηση και με την επίκληση του Ιησού φυγαδεύει την προσβολή μόλις αναφανεί, τότε τα επόμενα (συνδυασμός, συγκατάθεση, αμαρτία) μένουν αργά. Ο πονηρός δαίμονας επειδή είναι ασώματος νους, δεν μπορεί διαφορετικά να πλανήσει τις ψυχές, παρά μόνο με την φαντασία και τους λογισμούς. (Άγιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος)

Εκείνος που προσέχει με τους λογισμούς του, αντιλαμβάνεται εκείνους (δαίμονες) που θέλουν να μπουν (στο νου του) και να τον μολύνουν. Οι κακοί λογισμοί ταράζουν το νου για να γίνει μετέωρος, φουσκωμένος και αργός. Αλλά εκείνοι που γνωρίζουν την κακία τους, μένουν ατάραχοι, προσευχόμενοι. (Άγιος Ησαϊας ο Αναχωρητής)


Εδώ κρύβεται το μυστικό. Όταν το κακό έρχεται από μακριά, δεν μπορείτε να το αποφύγετε. Η μεγάλη τέχνη είναι, όμως να το περιφρονήσετε.
Με την χάρι του Θεού ενώ θα το βλέπετε, δεν θα σας επηρεάζει, διότι θα είστε πλήρεις χάριτος. Άγιος Πορφύριος

Κωστής είπε...

Εκείνος που προσέχει με τους λογισμούς του, αντιλαμβάνεται εκείνους (δαίμονες) που θέλουν να μπουν (στο νου του) και να τον μολύνουν. Οι κακοί λογισμοί ταράζουν το νου για να γίνει μετέωρος, φουσκωμένος και αργός. Αλλά εκείνοι που γνωρίζουν την κακία τους, μένουν ατάραχοι, προσευχόμενοι. (Άγιος Ησαϊας ο Αναχωρητής)

«Χωρίς τη νήψη δεν μπορεί να πραγματοποιήσει η ψυχή ό,τι πνευματικό και αρεστό στο Θεό ή να ελευθερωθεί από την αμαρτία, που γίνεται με τη σκέψη στο νου, έστω κι αν ασκεί κανένας βία πάνω στον εαυτό του, για να μην αμαρτήσει. Πρέπει να γίνεται συχνός έλεγχος και παρακολούθηση της φαντασίας. Και αυτό σημαίνει παρακολούθηση της προσβολής, δηλαδή της εμφανίσεως μιας εικόνας στη φαντασία, γιατί ο σατανάς δεν μπορεί να δημιουργήσει λογισμούς χωρίς τη χρησιμοποίηση της φαντασίας. Με το τρόπο αυτό δείχνει στο νου τέτοιες εικόνες για να εξαπατήσει το νου. Με τον πυκνό όμως έλεγχο βλέπει ο πνευματικός αγωνιστής με διεισδυτικό και έντονο βλέμμα, ώστε να κατανοεί την ποιότητα αυτών, που μπαίνουν στο νου του (τέλεια φύλαξη του νου). Προσπάθησε να ασκείς συνεχώς την αρετή της προσοχής όσο γίνεται πιο πολύ. Αυτή η προσπάθεια είναι αυτό, που λέμε φύλαξη του νου, και επομένως και της ηρεμίας της καρδιάς. Μόλις καταλάβεις πως μπήκαν στη σκέψη σου κακοί λογισμοί, χωρίς να χάσεις καιρό, αμέσως να προβάλεις τις αντιρρήσεις σου και την αντίθεσή σου σ' αυτούς, να τσακίσεις το κεφάλι του φιδιού. Πρέπει να μένουμε διαρκώς με οπλισμένο το νου, γιατί ο εχθρός μας στέκει πάντα έτοιμος για πόλεμο με την παράταξή του. Η συνέχεια δε στη προσοχή και νήψη καταλήγει σε μόνιμη συνήθεια. Έτσι αποκτιέται μια φυσική πυκνότητα νήψεως, γιατί η νήψη είναι αποκρυστάλλωση του λογισμού και στάση του φρουρητική στη πύλη της καρδιάς» (Άγιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος).


Εκείνος λοιπόν πού αντιμετωπίζει απαθώς την προσβολή, το διώχνει αμέσως με αντίρρηση και σταθερότητα τον εμπαθή λογισμό και έκοψε με μια και όλα τα επόμενα. (Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός)

Χωρίς αγώνα πάνω στους λογισμούς μας, δεν θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε καθαρότητα στην καρδιά μας. Από τους λογισμούς που κάνουμε, είτε θα γίνουμε καθαροί είτε ακάθαρτοι. (ΓέρονταςΕφραίμτης Αριζόνας)

Πολύ περισσότερο να προσέχετε τους λογισμούς (κατάκρισης), τις σκέψεις και τα νοήματα, γνωρίζοντας ότι οι δαίμονες τα σπέρνουν αυτά στην ψυχή, για να την διαστρέψουν, ώστε να σκέφτεται αυτά που την βλάπτουν και για να απομακρύνουν τον νου από τις αμαρτίες μας και από τον Θεό. (Αββάς Ηλίας)

Η εντολή, που δόθηκε από το Θεό στον πρωτόπλαστο, προστάζει να συντρίβουμε το κεφάλι του φιδιού (Γεν. 3,15), δηλαδή τις απαρχές των βλαβερών λογισμών, μέσω των οποίων επιχειρεί (το φίδι - διάβολος) να συρθεί μέσα στις ψυχές μας. Γιατί αν δεχθούμε το κεφάλι, που θα είναι η αρχική προσβολή του λογισμού, θα δεχτούμε και το υπόλοιπο σώμα του φιδιού, που είναι η συγκατάθεση στην ηδονή (του λογισμού) και αυτό θα ρίξει στη συνέχεια τη διάνοιά μας στην παράνομη πράξη. (Άγιος Κασσιανός ο Ρωμαίος)

Κωστής είπε...

Όπως το φίδι, όταν το βγάλεις έξω από μια σκοτεινή τρύπα, τρέχει για να εξαφανιστεί και να σωθεί, έτσι και οι πονηροί λογισμοί, όταν φανερωθούν με την ειλικρινή ομολογία και Εξομολόγηση, σπεύδουν να φύγουν από τον άνθρωπο. (Άγιος Κασσιανός ο Ρωμαίος)

Αν μας έρθει κακός λογισμός, δεν πρέπει να τον καλλιεργήσουμε. Πρέπει, είτε να κάνουμε ότι δεν καταλάβαμε, είτε να κάνουμε προσευχή. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)

Να μην καλλιεργούμε τους κακούς λογισμούς που μας σπέρνει ο διάβολος. Τί, με τον διάβολο θα συζητάμε; (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

Να διώχνετε τους κακούς λογισμούς, τις φαντασίες που φέρνει ο διάβολος. Να μην τους δίνετε σημασία, να τα ρίχνετε πίσω. (Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης)

Ο διάβολος έρχεται με τους λογισμούς και σας τραβά από το μανίκι, για να σας αποπροσανατολίσει. Εσείς να μη γυρίζετε να πιάνετε κουβέντα μαζί του η ν' αντιδικείτε μαζί του . Αυτός θα σας τραβάει από το μανίκι, αλλά εσείς να προχωράτε στο δρόμο σας και κάπου θα βαρεθεί και θα σας αφήσει. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)

Δεν το ξέρεις ότι μπροστά στο Θεό, αυτό που σκέφτηκες, είναι σαν να το είπες, είναι σαν να το έκανες;... (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)

Αυτά τα θέματα είναι πολύ λεπτά. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή! Πρέπει να βλέπουμε το καθετί με αγαθό τρόπο. Τίποτα το κακό να μη σκεπτόμαστε για τους άλλους. Και ένα βλέμμα και ένας στεναγμός επιδρά στους συνανθρώπους μας. Και η ελάχιστη αγανάκτηση κάνει κακό. Να έχουμε μέσα στην ψυχή μας αγαθότητα και αγάπη. Αυτά να μεταδίδομε. Όταν κακομελετάμε, κάποια κακή δύναμη βγαίνει από μέσα μας και μεταδίδεται στον άλλο, όπως μεταφέρεται η φωνή με τα ηχητικά κύματα, και όντως ο άλλος παθαίνει κακό . Γίνεται κάτι σαν βασκανία, όταν ο άνθρωπος έχει για τους άλλους κακούς λογισμούς. Εμείς μεταδίδουμε μυστικώ τω τρόπω την κακία μας. Δεν προκαλεί ο Θεός το κακό αλλά η κακία των ανθρώπων. Δεν τιμωρεί ο Θεός, αλλά η δική μας κακή διάθεση μεταδίδεται στην ψυχή του άλλου μυστηριωδώς και κάνει το κακό. Ο Χριστός ποτέ δεν θέλει το κακό. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)

Κωστής είπε...

Όπως με την προσευχή σας, μπορείτε να επηρεάζετε ευνοϊκά τον άλλο, έτσι και με το να σκέφτεστε άσχημα για κάποιον, έστω και αν δεν λέτε τίποτα, κάνεις κακό σ' αυτόν για τον οποίο σκέφτεσαι το κακό. Τον επηρεάζεις αρνητικά. Το ίδιο συμβαίνει και με τον καλό λογισμό. Τον επηρεάζεις τον άλλο ευνοϊκά. Γι' αυτό, να μην σκέφτεστε άσχημα για κανέναν. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)

Το κακό αρχίζει από τις κακές σκέψεις. Όταν πικραίνεσαι και αγανακτείς, έστω μόνο με τη σκέψη…επιτρέπεις στο διάβολο να μεγαλώσει το κακό. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)

Οι λογισμοί είναι σαν τα αεροπλάνα, που πετούν στον αέρα. Αν δεν τους δώσεις σημασία, δεν υπάρχει πρόβλημα . Εμείς πρέπει να προσέχουμε να μην δημιουργούμε μέσα μας αεροδρόμιο και προσγειώνονται (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

Έχω προσέξει, ότι ένας ταπεινός λογισμός κάνει τον άνθρωπο να λάμπει, να ακτινοβολεί. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Συνήθως οι λογισμοί έρχονται απ' έξω σαν τηλεγραφήματα. Μόνο όταν ο άνθρωπος φθάσει σε μια άσχημη κατάσταση, τότε οι λογισμοί δεν προέρχονται από τον διάβολο, αλλά είναι δικοί του. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Ενώ, όποιος έχει καλούς λογισμούς, ό,τι και να δει, ό,τι και να του πεις, θα βάλει καλό λογισμό. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

Όταν κάποιος δεν κινείται απλά, ο λογισμός του πηγαίνει στο κακά και όλα τα παίρνει στραβά. Αυτός δεν έχει υγεία πνευματική και δεν βοηθιέται ούτε από το καλό, βασανίζεται και με το καλό. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

Οι λογισμοί αυτοί από έξω είναι ζαχαρωμένοι, ενώ μέσα περιέχουν φαρμάκι. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

Όταν αρχίσει να κάνει κάποιος εσωτερική εργασία, παρακολουθεί τον εαυτόν του, προσπαθεί να διώχνει τους κακούς λογισμούς και να καλλιεργεί τους καλούς. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

Να παρακολουθείς τον εαυτό σου, να τον ελέγχεις και να προσπαθείς, όταν ο εχθρός σου φέρνει κακούς λογισμούς, να τους διώχνεις και να τους αντικαθιστάς με καλούς λογισμούς. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

Το ταγκαλάκι σου χαλάει τον λογισμό (και σου σπέρνει κακούς λογισμούς), για να καθυστερήσει την πνευματική σου πρόοδο. Γιατί η πρόοδος στην πνευματική ζωή, από τον (καλό) λογισμό εξαρτάται. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

Αν θέλετε να κάνετε δουλειά στον εαυτό σας, να μην εξετάζετε τι κάνουν οι άλλοι γύρω σας, αλλά να φέρνετε καλούς λογισμούς και για τα καλά και για τα άσχημα που βλέπετε στους άλλους. Άσχετα με τι σκοπό κάνει κάτι ο άλλος, εσείς βάλτε έναν καλό λογισμό. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

Κωστής είπε...

Ένας που κάνει δουλειά στον εαυτόν του, δεν βλέπει σφάλματα στους άλλους. Ο πνευματικός άνθρωπος τα βλέπει όλα καθαρά, καλά. Στην αρχή αγωνίζεται κανείς να μην κατακρίνει. Στο δεύτερο στάδιο προσπαθεί να φέρει καλό λογισμό έναντι στον λογισμό κατακρίσεως και στο τρίτο στάδιο, τα ερμηνεύει όλα καλά Όταν η ψυχή εξαγνιστεί, τότε όχι μόνο δεν μπαίνει στο κόπο να κάνει δεξιούς λογισμούς, αλλά ούτε καν της έρχονται αριστεροί δηλ. αυτά που φαίνονται κατακριτέα, αυτή τα βλέπει καλά. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

Τα πονηρά πνεύματα πολεμούν τον άνθρωπο με τόση πανουργία, ώστε οι λογισμοί και οι φαντασιώσεις που βάζουν μέσα του, να φαίνονται ότι γεννιούνται, από την ίδια την ψυχή του και όχι ότι προέρχονται απ' αυτά τα πνεύματα, που ενεργούν κρυφά και προσπαθούν να παραμείνουν απαρατήρητα. (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)

Όταν συνηθίζουμε να περιφρονούμε τους λογισμούς, καταλαβαίνουμε, ότι αυτοί δεν έχουν δύναμη και ειρηνεύει η καρδιά μας. Όταν περιφρονούμε τους λογισμούς, η ζωή μας γίνεται εύκολη και όμορφη. (π. Βαρναβας Γιάγκου)

Οι λογισμοί είναι ''δαιμόνια'' (δαιμονική ενέργεια). Αν συνδιαλέγεσαι με τους λογισμούς, αν αντιστέκεσαι σε αυτούς, θα τους αναγκάσεις, στην καλύτερη περίπτωση, να αποχωρήσουν για κάποιο σύντομο διάστημα. Έπειτα όμως αυτοί πάλι επίμονα και ανένδοτα προτείνουν το δικό τους, επαναλαμβάνοντας ακατάπαυστα και ανόητα το ίδιο, μέχρις ότου παγιδεύσουν τον άνθρωπο στην αμαρτία. Όταν πετύχουν στο ένα, συνεχίζουν να περιπλέκουν τον άνθρωπο παραπέρα, ωσότου τον οδηγήσουν στον όλεθρο. Γι' αυτό πρέπει οπωσδήποτε να ενεργείτε όπως διδάσκουν οι Άγιοι Πατέρες. Παραδοθείτε στο θέλημα του Θεού και μην αρχίζετε οποιονδήποτε διάλογο με τους λογισμούς. Κάθε λογισμός που διαταράσσει την ειρήνη της καρδιάς και σπέρνει την ταραχή στην ψυχή προέρχεται από τον εχθρό, γι' αυτό να απορρίπτετε αποφασιστικά κάθε εχθρικό λογισμό. (Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ)

Να προσέχουμε τους λογισμούς μας, να μην κρίνουμε και κατακρίνουμε, γιατί το μεγαλύτερο δαιμόνιο είναι η κατάκριση. Αλλά θέλει πολλή ταπείνωση και να πετάμε έξω, ό,τι λογισμός πονηρός και αισχρός έρχεται. Έξω οι λογισμοί, όχι βρώμικα πράγματα, σάπια, σκόνες, αράχνες, όλα έξω... Να βλέπουμε την άπειρη ευσπλαχνία του Θεού και μέσα μας να ταπεινώνουμε τον εαυτόν μας, ότι είμαστε οι τελευταίοι πάντων... (Γερόντισσα Μακρίνα Βασσοπούλου)

Όποιος πολεμείται από πονηρούς λογισμούς και δεν τους αποδέχεται, αλλά ταράσσεται νομίζοντας ότι αμάρτησε, αυτός είναι μικρόψυχος, εμπαίζεται από τον διάβολο και δεν γνωρίζει να διακρίνει, μεταξύ προσβολής και συγκαταθέσεως. (Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ)

Κωστής είπε...

Οι μαύροι λογισμοί είναι σαν τα φθινοπωρινά σύννεφα, που έρχονται το ένα μετά το άλλο και σκοτεινιάζουν την ατμόσφαιρα. Μετά από λίγο όμως φεύγουν και ο ουρανός ξαναγίνεται καθαρός και γαλανός. Το ίδιο γίνεται και με τους λογισμούς μας: Μετακινούνται από δω και από εκεί, γυρίζουν όλον τον κόσμο, αλλά ο νους μένει σταθερός στην θέση του. Μετά επικρατή γαλήνη και η ψυχή ευφραίνεται. (Όσιος Αντώνιος της Όπτινα)

Και όταν κατά το θέλημα του Κυρίου θα βαστάζεις τον σταυρό σου, αν τότε σου γεννηθεί υπερήφανος λογισμός, (πως τάχα εσύ δεν είσαι σαν τους άλλους, αλλά πως εσύ είσαι σταθερός, ευσεβής, πιστός, ο καλύτερος από τους φίλους και τους γνωστούς σου!), ξερίζωσέ τον από την καρδιά σου τον λογισμό αυτό, όσο πιο γρήγορα μπορείς. Γιατί ένας τέτοιος λογισμός είναι ικανός να σου καταστρέψει όλες σου τις αρετές. (Άγιος Ιννοκέντιος Μόσχας)

Αν καμιά φορά βάλουμε το κακό στον νου μας ή σκεφτούμε καχύποπτα, εξαιτίας της δικής μας κακίας, αμέσως ας στρέψουμε αλλού το λογισμό μας, ώστε να σκεφτεί το καλό. Γιατί, με το να μην βάζουμε στην συνείδησή μας κακό για τον πλησίον, αποκτούμε με την Χάρη του Θεού, την αγαθότητα. (Αββάς Δωρόθεος)

Σάς έχω πει ότι, για να εξαγνισθούν ο νούς και η καρδιά, δεν πρέπει ο άνθρωπος να δέχεται τους πονηρούς λογισμούς που του φέρνει το ταγκαλάκι, ούτε ο ίδιος να σκέφτεται πονηρά. Να προσπαθεί να βάζη πάντα καλό λογισμό, να μη σκανδαλίζεται εύκολα και να βλέπει με επιείκεια και αγάπη τα σφάλματα των άλλων. Όταν πληθαίνουν οι καλοί λογισμοί, ο άνθρωπος εξαγνίζεται ψυχικά, κινείται με ευλάβεια, ειρηνεύει, και η ζωή του είναι Παράδεισος. Διαφορετικά, τα βλέπει όλα με καχυποψία και γίνεται η ζωή του κόλαση. Μόνος του κάνει τη ζωή του κόλαση. Χρειάζεται να εργασθούμε για την κάθαρση. Μπορεί να αναγνωρίζουμε τα χάλια μας, αλλά αυτό δεν αρκεί. Αν δεν δεχόμαστε πονηρούς λογισμούς και οι ίδιοι δεν σκεφτόμαστε πονηρά, αλλά για ό,τι μας λένε, για ό,τι βλέπουμε, βάζουμε καλό λογισμό, θα καθαρίσουν ο νούς και η καρδιά. Ο πειρασμός βέβαια δεν θα σταματήσει να μας στέλνει από κανένα πονηρό τηλεγράφημα. Και να απαλλαγούμε από τους δικούς μας λογισμούς, του διαβόλου τα πειράγματα θα υπάρχουν, αλλά δεν θα κολλούν, αν είναι καθαρή η καρδιά. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

Όταν αρχίσουμε να βάζουμε καλούς λογισμούς θεραπευόμαστε. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

Όσες φορές έβαλα αριστερό λογισμό έπεσα έξω. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

Καλή Συνέχεια

Κωστής - Υ. Δ. Μηχανικός ΕΜΠ